도구

도구

라틴어 문장 검색

Sed constat quod habere esse a se non convenit nisi uni, scilicet primo, seu principio, qui Deus est;
(단테 알리기에리, Epistolae 113:5)
nunc constat quod totum humanum genus ordinatur ad unum, ut iam preostensum fuit:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 5:23)
Constat igitur quod omne quod est bonum per hoc est bonum:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 15:12)
Sed constat quod merito virtutis nobilitantur homines, virtutis videlicet proprie vel maiorum. 4.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 3:9)
Sed constat quod, si Ecclesia sibi dedit illam virtutem, non habebat illam priusquam daret;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 13:19)
tum quia naturalis est nobis, cum illa potius artificialis existat.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 5:4)
nam, si ad Deum fuit, iam videretur quod Deus locutus extitisset, quod contra superius prelibata videtur insurgere.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 25:2)
2. Si quis vero fatetur contra obiciens quod non oportebat illum loqui, cum solus adhuc homo existeret, et Deus omnia sine verbis archana nostra discernat etiam ante quam nos, - cum illa reverentia dicimus qua uti oportet cum de eterna Voluntate aliquid iudicamus, quod licet Deus sciret, immo presciret (quod idem est quantum ad Deum) absque locutione conceptum primi loquentis, voluit tamen et ipsum loqui, ut in explicatione tante dotis gloriaretur ipse qui gratis dotaverat.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 30:1)
Et quamvis ad voluptatem nostram sive nostre sensualitatis quietem in terris amenior locus quam Florentia non existat, revolventes et poetarum et aliorum scriptorum volumina quibus mundus universaliter et membratim describitur, ratiocinantesque in nobis situationes varias mundi locorum et eorum habitudinem ad utrunque polum et circulum equatorem, multas esse perpendimus firmiterque censemus et magis nobiles et magis delitiosas et regiones et urbes quam Tusciam et Florentiam, unde sumus oriundus et civis, et plerasque nationes et gentes delectabiliori atque utiliori sermone uti quam Latinos.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 35:2)
Quippe satis extiterat.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 42:5)
1. Triphario nunc existente nostro ydiomate, ut superius dictum est, in comparatione sui ipsius, secundum quod trisonum factum est, cum tanta timiditate cunctamur librantes quod hanc vel istam vel illam partem in comparando preponere non audemus, nisi eo quo gramatice positores inveniuntur accepisse ‘sic’ adverbium affirmandi:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 75:1)
qui, tantus eloquentie vir existens, non solum in poetando sed quomodocunque loquendo patrium vulgare descruit.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 137:2)
et per consequens aliquid dignum, aliquid dignius, aliquid dignissimum esse constat.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 16:2)
2. Volentes igitur modum tradere quo ligari hec digna existant, primo dicimus esse ad memoriam reducendum, quod vulgariter poetantes sua poemata multimode protulerunt, quidam per cantiones, quidam per ballatas, quidam per sonitus, quidam per alios inlegitimos et inregulares modos, ut inferius ostendetur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 34:1)
sed inter ea que cantata sunt, cantiones carissime conservantur, ut constat visitantibus libros;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 39:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION