도구

도구

라틴어 문장 검색

Nicanor tamen audiens quam virtutem haberent, qui cum Iuda erant, et animi magnitudinem pro patriae certaminibus, sanguine iudicium facere metuebat.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 14장18)
Hic enim pristinis temporibus seditionis iudicium pertulerat Iudaismi corpusque et animam pro Iudaismo tradiderat cum omni perseverantia.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 14장38)
Et, cum iam omnes exspectarent iudicium futurum, hostesque iam committerent, atque exercitus esset ordinatus, et bestiae opportuno in loco constitutae, et equitatus dispositus,
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 15장20)
Haec ipse considerans attuli non ignava opum pondera, quibus ad facinus nihil instructius, cum habendi sitis incanduit, ad meritum nihil vilius, cum ea sibi victor animus calcata subiecit, sed ea, quae ex Graecarum opulentia litterarum in Romanae orationis thesaurum sumpta conveximus Ita enim mei quoque mihi operis ratio constabit, si, quae ex sapientiae doctrinis elicui, sapientissimi iudicio conprobentur.
(보이티우스, De Arithmetica, Prefationes, Praefatio Boetii 2:2)
suis quippe instrumentis res rationis expenditur, cum iudicium cogitur subire prudentis.
(보이티우스, De Arithmetica, Prefationes, Praefatio Boetii 2:5)
Quamlibet enim hoc iudicium multis artibus probetur excultum, uno tamen cumulatur examine.
(보이티우스, De Arithmetica, Prefationes, Praefatio Boetii 2:15)
Qua in re mihi alieni quoque iudicii lucra quaeruntur, cum tu utrarumque peritissimus litterarum posis Graiae orationis expertibus quantum de nobis iudicare audeant, sola tantum pronuntiatione praescribere.
(보이티우스, De Arithmetica, Prefationes, Praefatio Boetii 3:2)
Ita et laboris mei primitias doctissimo iudicio consecrabis et non maiore censebitur auctor merito quam probator.
(보이티우스, De Arithmetica, Prefationes, Praefatio Boetii 3:15)
Uerum id quoquo modo sit, tuo sapientiumque iudicio aestimandum relinquo.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 3:13)
Inter haec uero popularem gratiam ne commemoratione quidem dignam puto, quae nec iudicio prouenit nec umquam firma perdurat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XI 1:10)
at si ad hominum iudicia reuertar, quis ille est cui haec non credenda modo sed saltem audienda uideantur?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 5:3)
quos ab iratis sed a propitiis potius miserantibusque accusatoribus ad iudicium ueluti aegros ad medicum duci oportebat ut culpae morbos supplicio resecarent.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 7:3)
Atqui in hoc hominum iudicia depugnant et quos alii praemio alii supplicio dignos arbitrantur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 4:6)
Sed sit aliquis ita bene moratus ut de eo diuinum iudicium pariter humanumque consentiat, sed est animi uiribus infirmus, cui si quid eueniat aduersi desinet colere forsitan innocentiam per quam non potuit retinere fortunam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 6:4)
Nam quod ratione uti naturaliter potest id habet iudicium quo quidque discernat;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, III 1:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION