도구

도구

라틴어 문장 검색

Neque terram inicere neque cruenta convestire corpora Mihi licuit, neque miserae lavere lacrimae salsum sanguinem.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 21:3)
Nam licet unum pro quolibet ligno ponere poeticae licentiae sit, solet tamen Virgilius temeritatem licentiae non amare, sed ratione certa vim rerum vel nominum eligere.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 13:4)
sic apud mensam, quando licet, aptis philosophandum est, ut crateri liquoris ad laetitiam nati adhibeatur non modo Nympharum sed Musarum quoque admixtione temperies.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 16:2)
Sed modum disputationi facio, ne videar hoc ipsum in quo sumus, licet sobrium sit, tamen, quia varium est, accusare convivium.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 32:1)
Deinde, licet urendi corpora defunctorum usus nostro seculo nullus sit, lectio tamen docet eo tempore quo igni dari honor mortuis habebatur, si quando usu venisset, ut plura corpora simul incenderentur, solitos fuisse funerum ministros denis virorum corporibus adicere singula muliebria:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VII. 5:1)
Ex praedictis hoc quoque licet.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 20:4)
Hoc et in Ponto fieri videmus, in quo frusta quaedam et, ut ita dixerim, prosiciae gelidae feruntur contractae de fluvialium vel palustrium undarum multitudine, in quas licet frigori quasi levatiores marina.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 33:1)
26. Si aliquis tenens de nobis laicum feodum moriatur, et vicecomes vel ballivus noster ostendat litteras nostras patentes de summonicione nostra de debito quod defunctus nobis debuit, liceat vicecomiti vel ballivo nostro attachiare et imbreviare catalla defuncti inventa in laico feodo, ad valenciam illius debiti, per visum legalium hominum, ita tamen quod nichil inde amoveatur, donec persolvatur nobis debitum quod clarum fuerit, et residuum relinquatur executoribus ad faciendum testamentum defuncti;
(Magna Carta 28:1)
En, adsum, victor terraque marique Caesar, ubique tuus, liceat modo, nunc quoque, miles.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 3:28)
Si licet, exclamat, Romani maxime rector Nominis et ius est, veras expromere voces;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 4:44)
Illa licet, penitus tolli quam iusseris urbem, Roma sit.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 4:59)
Mille licet gladii mortis nova signa sequantur, Degener o populus, vix saecula longa decorum Sic meruisse viris, nedum breve dedecus aevi, Et vitam, dum Sulla redit.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 2:38)
hic robora busti Exstruit ipse sui, necdum omni sanguine fuso Desilit in flammas, et, dum licet, occupat ignes.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 2:67)
Ne tantum, o superi, liceat feralibus armis, Has etiam movisse manus:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 3:20)
liceat tumulo scripsisse, CATONIS MARCIA;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 4:10)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION