라틴어 문장 검색

si spatium quaeras, breve sit, quo laesa queratur, ne lenta vires colligat ira mora;
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 53:1)
eximit ipsa dies omnes e corpore mendas, quodque fuit vitium, desinit esse mora.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 92:3)
crede mihi, non est veneris properanda voluptas, sed sensim tarda prolicienda mora.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 105:2)
cum mora non tuta est, totis incumbere remis utile, et admisso subdere calcar equo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 108:2)
postque brevem rescribe moram:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 95:4)
detinet, et longa iungitur ipsa mora.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 136:1)
nec mora, per medias passis furibunda capillis
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 147:3)
grata mora venies;
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 156:3)
maxima lena mora est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 156:4)
vivimus ut numquam sensu careamus amaro, et gravior longa fit mea poena mora.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 217)
cura quoque interdum nulla medicabilis arte est - aut, ut sit, longa est extenuanda mora.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 310)
cum tu desisti mortaliaque ora quierunt tectaque non longa continuere mora, surgit Iuleo iuvenis cognomine dignus, qualis ab Eois Lucifer ortus aquis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 517)
dumque silens adstat, status est vultusque diserti, spemque decens doctae vocis amictus habet, mox, ubi pulsa mora est atque os caeleste solutum, hoc superos iures more solere loqui, atque "haec est " dicas "facundia principe digna "eloquio tantum nobilitatis inest.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 518)
fac modo permaneas lasso, Graecine, fidelis, duret et in longas impetus iste moras, quae tu cum praestes, remo tamen utor in aura, nec nocet admisso subdere calcar equo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 615)
ille etiam vires corpus habere facit, sustineas ut onus, nitendum vertice pleno est, aut, flecti nervos si patiere, cades, spes quoque posse mora mitescere principis iram, vivere ne nolim deficiamque, cavet, nec vos parva datis pauci solacia nobis, quorum spectata est per mala nostra fides, coepta tene, quaeso, neque in aequore desere navem, meque simul serva iudiciumque tuum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 747)

SEARCH

MENU NAVIGATION