도구

도구

라틴어 문장 검색

Quaesturam tribunatum praeturam honestissime percucurrit, ac iam pro se tibi necessitatem ambiendi remisit.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 14 7:2)
Num corrupi te, qui tibi si mihi accederes brevis epistulae necessitatem, si dissentires longissimae imposui?
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 20 25:3)
Collegae optimi meique amantissimi, de communis officii necessitatibus praelocuti, excusare me et eximere temptarunt.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 4 3:1)
astitit ei quiescenti Drusi Neronis effigies, qui Germaniae latissime victor ibi periit, commendabat memoriam suam orabatque ut se ab iniuria oblivionis assereret.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 5 4:4)
Neque enim ita defendebantur, ut negarent, sed ut necessitati veniam precarentur;
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 9 14:1)
Neque enim minus apud nos honestas quam apud alios necessitas valet.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 10 3:2)
Huic vitio occurri uno remedio potest, si parentibus solis ius conducendi relinquatur, isdemque religio recte iudicandi necessitate collationis addatur.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 13 7:1)
nulla necessitas togae, nemo accersitor ex proximo, placida omnia et quiescentia, quod ipsum salubritati regionis ut purius caelum, ut aer liquidior accedit.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 6 45:3)
Erit fortasse, immo non dubie, huius propositi mei et minor laus et obscurior fama, cum omnes ex necessitate facient quod ego sponte faciebam.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 13 10:1)
est enim tam parcus et continens, ut non solum delicias verum etiam necessitates valetudinis frugalitate restringat.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 19 9:2)
Tam rara in amicitiis fides, tam parata oblivio mortuorum, ut ipsi nobis debeamus etiam conditoria exstruere omniaque heredum officia praesumere.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 10 5:1)
hoc enim et arcana familiaritas et querendi de eo, quem sic amasset, necessitas indicabatur.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 22 3:2)
Vidit desperavit hortata est ut moreretur, comesque ipsa mortis, dux immo et exemplum et necessitas fuit;
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 24 4:1)
Designatus ego consul omni hac, etsi non adulatione, specie tamen adulationis abstinui, non tamquam liber et constans, sed tamquam intellegens principis nostri, cuius videbam hanc esse praecipuam laudem, si nihil quasi ex necessitate decernerem.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 27 2:2)
quod ipsum non dissimulatione et silentio praeterii, ne forte non iudicium illud meum sed oblivio videretur.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 27 3:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION