라틴어 문장 검색

Qui [tanquam] die togae virilis stolam sumpsit, qui ne vir esset, a matre persuasus est, qui opus muliebre in ergastulo fecit, qui postquam conturbavit et libidinis suae solum vertit, reliquit veteris amicitiae nomen et, pro pudor, tanquam mulier secutuleia unius noctis tactu omnia vendidit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 81:9)
Nec minor in campo furor est, emptique Quirites ad praedam strepitumque lucri suffragia vertunt.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 119:19)
His ego callens artibus Idaeos frutices in gurgite sistam et rursus fluvios in summo vertice ponam."
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 134:27)
Columbae saepe cum fugissent miluum Et celeritate pennae vitassent necem, Consilium raptor vertit ad fallaciam Et genus inerme tali decepit dolo:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Milvus et columbae.2)
Sed ille, qui oculos centum habet, si venerit, Magno in periclo vita vertetur tua.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Secundus, Cervus ad boves.14)
Proinde dispice an tu quoque sub hoc exemplo somnium istud in bonum vertas;
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 18 5:1)
similiter africum sistit, atque ita diversissimos ventos alium alio latere frangit et finit.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 17 17:3)
Postquam signatum est testamentum, mutat personam, vertit allocutionem isdemque medicis:
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 20 8:1)
Hanc ille vim, seu quo alio nomine vocanda est intentio quidquid velis optinendi, si ad potiora vertisset, quantum boni efficere potuisset!
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 7 3:1)
Itaque Herennius Senecio mirifice Catonis illud de oratore in hunc e contrario vertit:
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 7 5:1)
Quin etiam cum in illud subterraneum demitteretur, haesissetque descendenti stola, vertit se ac recollegit, cumque ei manum carnifex daret, aversata est et resiluit foedumque contactum quasi plane a casto puroque corpore novissima sanctitate reiecit omnibusque numeris pudoris πολλη`ν πρόνοιαν ἔσχεν εὐσχήμων πεσεῖν.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 11 9:1)
Quo te vertas?
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 25 5:2)
Nam illa quoque, quamquam prona atque vergentia, per quasdam obluctantis animae moras crebris quasi singultibus sistunt quod effundunt.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 30 6:2)
quas velim attendas, ne in bilem et amaritudinem vertat iniuria.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 8 8:2)
Vertit ille consilium et quod studioso animo incohaverat obit maximo.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 16 9:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION