라틴어 문장 검색

nuper vero cum M. Antonius summam spem salutis bonis omnibus attulisset gravissimamque adulescens nobilissimus rei publicae partem fortissime suscepisset, atque illam beluam, iudici laqueos declinantem, iam inretitam teneret, qui locus, quod tempus illud, di immortales, fuit!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 15장 2:5)
quid adferebat festinationis quod heres erat?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 19장 1:3)
sive etiam illius morte patriam liberare voluisset, non dubitaturum fortem virum quin, cum suo periculo salutem populo Romano attulisset, cederet aequo animo legibus, secum auferret gloriam sempiternam, vobis haec fruenda relinqueret quae ipse servasset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 23장 3:2)
multas tamen iam summorum imperatorum clarissimas victorias aetas nostra vidit, quarum nulla neque tam diuturnam laetitiam attulit nec tantam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 28장 2:6)
ea vis igitur ipsa quae saepe incredibilis huic urbi felicitates atque opes attulit illam perniciem exstinxit ac sustulit, cui primum mentem iniecit ut vi inritare ferroque lacessere fortissimum virum auderet vincereturque ab eo quem si vicisset habiturus esset impunitatem et licentiam sempiternam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 31장 1:3)
Cum in altera re causae nihil esset quin secus iudicaret ipse de se, quod iudicium gravissimum est, in altera spes esset ad talem tamen virum iudicem veniendi, unde eo plus opis auferret quo minus attulisset gratiae, sponsionem facere maluit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 9장 1:3)
'ita possideto ut tecum simul possideat Quinctius, ita possideto ut Quinctio vis ne adferatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 27장 2:3)
itaque hoc te obsecrat, C. Aquili, ut, quam existimationem, quam honestatem in iudicium tuum prope acta iam aetate decursaque attulit, eam liceat ei secum ex hoc loco efferre, ne is de cuius officio nemo umquam dubitavit lx denique anno dedecore, macula turpissimaque ignominia notetur, ne ornamentis eius omnibus Sex.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 31장 5:1)
Iulius hoc secum auctoritatis ad accusandum adferebat quod, ut hoc tempore nos ab Siculis, sic tum ille ab Sardis rogatus ad causam accesserat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 19장 3:7)
isque uno tenore, ut aiunt, in dicendo fluit nihil adferens praeter facilitatem et aequabilitatem aut addit aliquos ut in corona toros omnemque orationem ornamentis modicis verborum sententiarumque distinguit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 6장 1:2)
Quorum ab oratoris iudicio dilectus nisi magnus adhibebitur, quonam modo ille in bonis haerebit et habitabit suis aut molliet dura aut occultabit quae dilui non poterunt atque omnino opprimet, si licebit, aut abducet animos aut aliud adferet, quod oppositum probabilius sit quam illud quod obstabit?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 15장 2:4)
vultus vero, qui secundum vocem plurimum potest, quantam adferet tum dignitatem tum venustatem!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 18장 3:1)
Nam etiam poetae quaestionem attulerunt, quidnam esset illud quo ipsi differrent ab oratoribus:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 20장 1:4)
Et reliqua ex conlocatione verborum quae sumuntur quasi lumina magnum adferunt ornatum orationi;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 39장 1:5)
Quaeri enim potest, qui sit orationis numerus et ubi sit positus et natus ex quo, et is unusne sit an duo an plures quaque ratione componatur et ad quam rem et quando et quo loco et quem ad modum adhibitus aliquid voluptatis adferat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 53장 3:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION