도구

도구

라틴어 문장 검색

Karolus vero post amissum imperium fertur a suis strangulatus;
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXVII 34:5)
Odo vero rex Remis civitatem contra missos Arnulfi perrexit, qui ei coronam, ut ferunt, misit, quam in aecclesia Dei genitricis in natale sancti Brictii capiti impositam, ab omni populo rex adclamatur.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXVIII 40:3)
Constricti vero hi qui sequebantur Karolum - nam Odo rex eis quicquid in Francia habuerant tulerat - Burgundiam acriter depopulati sunt.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCV 52:1)
Hi vero qui cum Karolo erant videntes se inminui et, ut ferunt, quia Zuendebolchus cum suis Karolum privari vitam cogitabant, ab ipsa obsidione legatos [ad] Odonem mittunt, ut partem regni, qualemcumque ei placuerit, Karolo et eis consentiat atque eos in pace recipiat.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCV 53:7)
Nam Sancti Quintini castrum, per noctem tradendo eum abintus, tulerat Rodulfus filio Theoderici.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCV 54:9)
Nam omnia castella tulerat eis Odo rex, excepto Remis.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCVI 55:3)
Balduinus vero perrexit ad ipsum placitum, volens sibi regem reblandiri, ut terram, quam ei tulerat, redderet.
(ANNALES VEDASTINI, Anno CM 64:2)
His ita gestis allata sunt pignora sancti Magni martyris in Saxoniam, a Nicolao papa venerabili episcopo Liudberto directa.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 85:9)
Et postea aestivo tempore fames acerrima in multis provintiis subsequitur, maxime in Burgundia et Gallia, in quibus magna multitudo hominum acerbam sustinuit mortem, ita ut homines hominum corpora comedisse feruntur.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 87:4)
Verborum leuitas morum fert pondus honestum, Et nucleum celat arida testa bonum.
(ANONYMUS NEVELETI, Incipit Esopus 1:10)
Fers onus.
(ANONYMUS NEVELETI, De aquila et testudine 16:4)
Ne libitum faceret, regem plebs libera fecit, Et que non potuit pellere iussa tulit.
(ANONYMUS NEVELETI, [Qualiter Attici elegerunt sibi regem] 23:4)
Vrbem triste iugum querula ceruice ferentem Esopus tetigit, consona uerba mouens:
(ANONYMUS NEVELETI, [Qualiter Attici elegerunt sibi regem] 23:8)
Iupiter, affer opem!
(ANONYMUS NEVELETI, De ranis a Ioue querentibus regem 24:11)
Fert munus mea dampna tuum, latet hamus in esca.
(ANONYMUS NEVELETI, De fure et cane 26:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION