라틴어 문장 검색

Haec tibi semper erunt, et cum sollemnia vota Reddemus nymphis, et cum lustrabimus agros, ubi lustrare significat circumire:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, V. 7:4)
Ad victum optima fert ager Campanus frumentum, Falernus vinum, Cassinas oleum, Tusculanus ficum, mel Tarentinus, piscem Tiberis.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVI. 12:3)
Est autem natio hominum iuxta agrum Praenestinum qui Carsitani vocantur ἀπὸ τῶν καρύων, cuius rei meminit Varro in logistorico qui inscribitur Marius de fortuna:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVIII. 5:3)
— Attollit in agrum Se femur, et:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 8:4)
— Latos iuvenem sparsere per agros, et illud:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 16:2)
Proetides inplerunt falsis mugitibus agros, deinde, ut minus hoc esse monstraret:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 3:3)
Saepe etiam steriles incendere profuit agros Atque levem stipulam crepitantibus urere flammis:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 14:1)
In segetem veluti cum flamma furentibus Austris Incidit, aut rapidus montano flumine torrens Sternit agros, sternit sata laeta boumque labores, Praecipitesque trahit silvas, stupet incscius alto Accipiens sonitum saxi de vertice pastor.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 12:1)
hiberno laetissima pulvere farra, Laetus ager:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 1:3)
Ἴδην πολυπίδακα, humidum designat subiacentem monti agrum.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 11:2)
Vendidit hic Latium populis, agrosque Quiritum Eripuit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 39:4)
Haec ratio quondam morborum et mortifer aestus Finibus in Cecropis funestos reddidit agros, Vastavitque vias, exhausit civibus urbem.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 7:5)
— Tum ferreus hastis Horret ager.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 6:1)
Nuper enim mihi de Tiburti agro meo exhibiti sunt apri quos obtulit silva venantibus, et quia diutule continuata venatio est, perlati sunt alii interdiu, noctu alii.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 15:3)
Qualis frugifero quercus sublimis in agro, Exuvias veteres populi sacrataque gestans Dona ducum, nec iam validis radicibus haerens, Pondere fixa suo est;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 2:67)

SEARCH

MENU NAVIGATION