라틴어 문장 검색

nam in hoc posteriore, nisi ipse egomet deiecissem, vincerem sponsionem;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, PRO M. TVLLIO ORATIO, 12장 2:2)
verum his de rebus non necesse habeo dicere ea quae me P. Quinctius cupit commemorare;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 3장 3:4)
res convenire nullo modo poterat, propterea quod hic mediocrem iacturam facere cupiebat, iste mediocri praeda contentus non erat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 5장 4:3)
hic cum rem Gallicanam cuperet revisere, hominem in praesentia non vadatur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 6장 1:6)
neque illud mihi adrogabo, me posse causam commodius demonstrare quam antea demonstrata sit, neque tamen tam multa verba faciam, propterea quod et ab illo qui tum dixit iam informata causa est et a me, qui neque excogitare neque pronuntiare multa possum, brevitas postulatur, quae mihimet ipsi amicissima est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 10장2)
quem nunc interficere nefarie cupis, eum tum pudenter appellare nolebas.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 11장 3:3)
cum cuperes appellare, non audebas, ne invitus audiret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 11장 3:8)
de re pecuniaria cupio contendere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 22장 1:3)
tamen iis operam tuam pollicebere qui te neque velle sua causa nec, si cupias, posse arbitrantur?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 6장 1:6)
alterum se cupere defensorem esse fortunarum suarum, alterum plane nolle.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 6장5)
Eum ego si te putem cupere esse, facile intellego esse non posse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 9장 2:2)
hoc dico, te, si maxime cupias, tamen verum accusatorem esse non posse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 9장 2:7)
eras enim tu quaestor, pecuniam publicam tu tractabas, ex qua, etiamsi cuperet praetor, tamen ne qua deductio fieret magna ex parte tua potestas erat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 10장 2:3)
quam multa sint in te quae reus nocens in accusatore suo cupiat esse, profecto iam intellegis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 16장 1:7)
Nam et negare ei quem unice diligerem cuique me carissimum esse sentirem, praesertim et iusta petenti et praeclara cupienti, durum admodum mihi videbatur, et suscipere tantam rem, quantam non modo facultate consequi difficile esset sed etiam cogitatione complecti, vix arbitrabar esse eius qui vereretur reprehensionem doctorum atque prudentium.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 1장 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION