도구

도구

라틴어 문장 검색

terra feret stellas, caelum findetur aratro, unda dabit flammas, et dabit ignis aquas, omnia naturae praepostera legibus ibunt, parsque suum mundi nulla tenebit iter, omnia iam fient, fieri quae posse negabam, et nihil est, de quo non sit habenda fides.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 82)
quid prius est illi flamma Briseidos, utque fecerit iratos rapta puella duces?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1173)
omne genus scripti gravitate tragoedia vinci . haec quoque materiam semper amoris habet, num quid in Hippolyto, nisi caecae flamma novercae?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1177)
nec natum in flamma vidisset, in arbore natas, cepisset genitor si Phaëthonta Merops.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 413)
quae nequeunt secum ferre aut abducere, perdunt, et cremat insontes hostica flamma casas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1029)
funeris ara mihi, ferali cincta cupressu, convenit et structis flamma parata rogis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 139)
crede, quod est et vis, ac desine tuta vereri, deque fide certa sit tibi certa fides, quodque polo fixae nequeunt tibi dicere flammae, non mentitura tu tibi voce refer, esse tui memorem, de qua tibi maxima cura est, quodque potest, secum nomen habere tuum vultibus illa tuis tamquam praesentis inhaeret, teque remota procul, si modo vivit, amat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 35)
O mihi dilectos inter pars prima sodales, unica fortunis ara reperta meis cuius ab adloquiis anima haec moribunda revixit, ut vigil infusa Pallade flamma solet;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 51)
credam prius ora Medusae Gorgonis anguineis cincta fuisse comis, esse canes utero sub virginis, esse Chimaeram, a truce quae flammis separet angue leam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 77)
hinc ego dum muter, vel me Zanclaea Charybdis devoret atque suis ad Styga mittat aquis, vel rapidae flammis urar patienter in Aetnae, vel freta Leucadii mittar in alta dei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 232)
da mihi tura, puer, pingues facientia flammas, quodque pio fusum stridat in igne merum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 57)
nos quoque floruimus, sed flos erat ille caducus, flammaque de stipula nostra brevisque fuit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 810)
ponitur idcirco noster in igne labor, nec nisi pars casu flammis erepta dolove ad vos ingenii pervenit ulla mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1229)
4. Instat igitur ut lucis natura, quae ad ipsam fidem spectat, recuperetur, quandoquidem cum eius flamma exstinguitur reliquae quoque luces extenuantur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 7:1)
Dantes in Divina Comoedia, postquam suam fidem coram sancto Petro professus est, eam describit veluti « favillam / quae dilatatur in flammam postea vivacem, / et sicut stella in caelo, in me scintillat ».
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 7:10)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION