라틴어 문장 검색

Spondere amorem qui in perpetuum observetur dari potest cum inceptum detegitur maius propriis propositis, quod nos sustinet nosque sinit integrum futurum personae dilectae tradere.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 101:6)
utere sorte tua blasphemis nocte tenendis perpetua, plebem iustorum capta resolve, qui norunt hominem atque Deum sic dicere Christum ut verus summusque Deus mortalia gestet.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3254)
1 tunc per amoena virecta iubet frondicomis habitare locis, ver ubi perpetuum redolet prataque multicolora latex quadrifluo celer amne rigat.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante cibum27)
per quem splendor, honos, laus, sapientia, maiestas, bonitas et pietas tua regnum continuat numine triplici, texens perpetuis saecula saeculis.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae45)
ne, si magis irritatus siet, Aliqua ad patrem hoc permanet, atque ego tum perpetuo perierim.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 2, scene 466)
sic animas caeli de fontibus unicoloras infundit natura solo, sed suavibus istic devinctae inlecebris retinentur, et aethera paucae conscendunt reduces, multas viscosus inescat pastus et ad superas percurrere non sinit auras, praescius inde Pater liventia Tartara plumbo incendit liquido piceasque bitumine fossas infernalis aquae furvo subfodit Averno, et Phlegethonteo sub gurgite sanxit edaces perpetuis scelerum poenis inolescere vermes, norat enim flatu ex proprio vegetamen inesse corporibus nostris animamque ex ore perenni formatam non posse mori, non posse vicissim pollutam vitiis rursum ad convexa reverti mersandam penitus puteo ferventis abyssi, vermibus et flammis et discruciatibus aevum inmortale dedit, senio ne poena periret non pereunte anima, carpunt tormenta foventque materiam sine fine datam, mors deserit ipsa aeternos gemitus et flentes vivere cogit.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1218)
Utinam quidem, Quod cum salute eius fiat, ita se defatigarit velim, Ut triduo hoc perpetuo prorsum e lecto nequeat surgere.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 4, scene 113)
nam hunc diem Misere nimis cupio, ut coepi, perpetuum in laetitia degere:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 4, scene 118)
utinam hoc perpetuum fiat gaudium, Phrygiam ut uxorein meam una mecum videam liberam.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 5, scene 947)
at ego non posse arbitror Neque illum hanc perpetuo habere, neque me perpeti.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 3, scene 351)
Numquid, Gnatho, tu dubitas quin ego nunc perpetuo perierim?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 5, scene 841)
Non ego dicebam in perpetuum illam illi ut dares;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 4, scene 586)
perfice hoc mihi perpetuo, Chreme.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 4, scene 850)
Biennium ibi perpetuum misera illum tuli.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 1, scene 222)
Haud ita decet, si perpetuam vis esse affinitatem hanc, Celare te iras.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 2, scene 219)

SEARCH

MENU NAVIGATION