라틴어 문장 검색

itaque in eis perniciosus est error, qui existimant libidinum peccatorumque omnium patere in amicitia licentiam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 105:1)
virtutum amicitia adiutrix a natura data est, non vitiorum comes, ut, quoniam solitaria non posset virtus ad ea quae summa sunt pervenire, coniuncta et consociata cum altera perveniret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 105:2)
ut et, cum haec adsint, beata vita sit, et sine his esse non possit quod cum optimum maximumque sit, si id volumus adipisci, virtuti opera danda est, sine qua nec amicitiam neque ullam rem expetendam consequi possumus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 106:2)
nam, implicati ultro et citro vel usu diuturno vel etiam officiis, repente in medio cursu amicitias exorta aliqua offensione disrumpimus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 107:5)
una est enim amicitia in rebus humanis, de cuius utilitate omnes uno ore consentiunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 109:2)
De amicitia omnes ad unum idem sentiunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 109:7)
postremo ei qui se totos tradiderunt voluptatibus, sine amicitia vitam esse nullam, si modo velint aliqua ex parte liberaliter vivere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 109:9)
serpit enim nescio quo modo per omnium vitas amicitia nec ullam aetatis degendae rationem patitur esse expertem sui.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 110:1)
est enim varius et multiplex usus amicitiae multaeque causae suspicionum offensionumque dantur, quas tum evitare, tum elevare, ferre sapientis est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 112:2)
una illa subeunda est offensio ut et utilitas in amicitia et fides retineatur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 112:3)
molesta veritas, siquidem ex ea nascitur odium, quod est venenum amicitiae, sed obsequium multo molestius, quod peccatis indulgens praecipitem amicum ferri sinit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 113:3)
cum autem omnium rerum simulatio vitiosa est, tollit enim iudicium veri idque adulterat, tum amicitiae repugnat maxime;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 117:1)
delet enim veritatem, sine qua nomen amicitiae valere non potest.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 117:2)
nam cum amicitiae vis sit in eo ut unus quasi animus fiat ex pluribus, qui id fieri poterit, si ne in uno quidem quoque unus animus erit idemque semper, sed varius commutabilis multiplex?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 117:3)
quod si in scena, id est in contione, in qua rebus fictis et adumbratis loci plurimum est, tamen verum valet, si modo id patefactum et illustratum est, quid in amicitia fieri oportet, quae tota veritate perpenditur?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 123:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION