도구

도구

라틴어 문장 검색

ipsi enim invicem oderunt:
(테르툴리아누스, Apologeticum, 39장 7:2)
contra illi, qui nos oderunt, dolere, non gaudere debebant, consecutis nobis quod elegimus.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 49장 5:7)
Nam si omnem mahgmtatem et si etiam malitiam excogitatam deus exactor innocentiae odit, indubitate quaecumque condidit non in exitum operum constat condidisse quae damnat, licet eadem opera per ea quae condidit administrentur, quando haec sit tota ratio damnationis, perversa administratio conditionis a conditis.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 2장 3:11)
An forsitan sine causa amare liceat quam sine causa odisse?
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 16장 2:15)
Deus certe etiam cum causa prohibet odisse, qui inimicos diligi iubet;
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 16장 2:16)
Non probabis usquam vanos cursus et iaculatus et saltus vaniores, nusquam tibi vires aut iniuriosae aut vanae placebunt, sed nec cura facticii corporis, ut plasticam dei supergressa, et propter Graeciae otium altiles homines oderis.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 18장 1:3)
Odisse debemus istos conventus et coetus ethnicorum, vel quod illic nomen dei blasphematur, illic in nos quotidiani leones expostulantur, inde persecutiones decernuntur, inde temptationes emittuntur.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 27장 1:1)
Oderunt, Pholoe, moneo, fastidia divi, Nec prodest sanctis tura dedisse focis.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 845)
Nunc omnes odit fastus, nunc displicet illi Quaecumque obposita est ianua dura sera.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 848)
odit Lanaeus tristia uerba pater.
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 623)
Inuisus natalis adest, qui rure molesto et sine Cerintho tristis agendus erit.
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 141)
quem ut pluribus incuteret, cognitiones capitalium rerum sine consiliis per se solus exercebat, perque eam causam occidere, in exsilium agere, bonis multare poterat non suspectos modo aut invisos sed unde nihil aliud quam praedam sperare posset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 500:2)
ubi cum de aliis rebus adsentiri se veteribus Gabinis diceret, quibus eae notiores essent, ipse identidem belli auctor esse et in eo sibi praecipuam prudentiam adsumere, quod utriusque populi vires nosset sciretque invisam profecto superbiam regiam civibus esse, quam ferre ne liberi quidem potuissent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 546:2)
consulis enim alterius, cum nihil aliud offenderet, nomen invisum civitati fuit:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 16:1)
tandem invisi plebi consules magistratu abeunt, Servilius neutris, Appius patribus mire gratus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 291:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION