라틴어 문장 검색

scribere non valeo pauper et mendicus,
(ARCHIPOETA, IV61)
et nobis facundiam, ut scribamus ea.
(ARCHIPOETA, IV132)
tales versus facio, quales numquam scripsi:
(ARCHIPOETA, V94)
quid sim passus ibi, nequit ex toto modo scribi;
(ARCHIPOETA, VI7)
et divinis litteris
(ARCHIPOETA, VII16)
scribendo Caesareos canimus honores.
(ARCHIPOETA, IX24)
modis mille scriberem bellicos conflictus,
(ARCHIPOETA, IX105)
in quibus, inter alia multa praesentis vitae bona studia, cogitans de suo ad universitatis viam transitu, ne sui filii post patris obitum indebite inter se disceptarent, hereditariam, immo commendatoriam, scribi imperavit epistolam:
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 16 19:2)
in qua et regni inter filios suos, duos scilect seniores, et propriae hereditatis inter filios et filiam et etiam propinquos, pecuniarum, quae post se superessent, inter animam et filios et etiam nobiles suos, divisionem ordinabiliter literis mandari procuravit.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 16 19:3)
De qua prudenti consideratione pauca de pluribus posteris imitanda scribere decrevimus, scilicet, quae ad necessitatem animae maxime pertinere intelliguntur.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 16 19:4)
Qua voce, immo divina inspiratione, instinctus, et pulchritudine principalis litterae illius libri illectus, ita matri respondens, et fratres suos aetate, quamvis non gratia, seniores anticipans, inquit:
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 23 26:3)
Filios quoque eorum, qui in regali familia nutriebantur, non minus propriis diligens, omnibus bonis moribus instituere et literis imbuere solus die noctuque inter cetera non desinebat.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 76 79:8)
Quod cum intentus utrisque auribus audisset et intima mente sollicite perscrutaretur, subito ostendens libellum, quem in sinum suum sedulo portabat, in quo diurnus cursus et psalmi quidam atque orationes quaedam, quas ille in iuventute sua legerat, scripti habebantur, imperavit, quod illud testimonium in eodem libello literis mandarem.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 88 91:2)
Sed, cum nullum locum vacuum in eodem libello reperirem, in quo tale testimonium scribere possem -- erat enim omnino multis ex causis refertus -- aliquantisper distuli, et maxime quia tam elegans regis ingenium ad maiorem divinorum testimoniorum scientiam provocare studebam.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 88 91:4)
Cui, cum me, ut quanto citius illud scriberem, urgeret, inquam:
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 88 91:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION