라틴어 문장 검색

qui tamen si abesset, illa ipsa delecta- rent minus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 58장 1:6)
Itaque quos ingenio, quos studio, quos doctrina praeditos vident quorumque vitam constantem et probatam, ut Catonis Laeli Scipionis aliorumque plurium, rentur eos esse qualis se ipsi velint;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 20장 4:3)
V, 114120 -rent ille . . . iudicare, written in a late ninth-century Carlovingian hand.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 머리말293)
cogitare enim et providere et discere et docere et invenire aliquid et tam multa [alia] meminisse, amare odisse, cupere timere, angi laetari, haec et similia eorum in horum quattuor generum inesse nullo putat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 22:2)
quid est enim illud quo meminimus, aut quam habet vim aut unde nat[ur]am?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 58:3)
ita multa meminerunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 58:6)
utrum capacitatem aliquam in animo putamus esse, quo tamquam in aliquod vas ea quae meminimus infundantur?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 60:2)
vigere, sapere, invenire, meminisse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 64:10)
Ego vero memineram, sed te de aeternitate dicentem aberrare a proposito facile patiebar.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 80:5)
nam, reor, nullis, si vita longior daretur, posset esse iucundior;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 93:2)
Nam qui hae/c audita a do/cto meminisse/m viro, Futu/ras mecum co/mmentabar mi/serias:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 29:4)
quamvis spernat voluptates eas quas modo laudavit, ego tamen meminero quod videatur ei summum bonum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 46:15)
hoc tamen meminerīmus:
(옥스포드 라틴 코스 3권, Philippī18)
Saepe oculos, memini, tangebam parvus olivo, grandia si nollem morituri verba Catonis dicere non sano multum laudanda magistro, quae pater adductis sudans audiret amicis, iure etenim id summum, quid dexter senio ferret scire erat in voto, damnosa canicula quantum raderet, angustae collo non fallier orcae, neu quis callidior buxum torquere flagello.
(페르시우스, 풍자, satire 330)
tecum etenim longos memini consumere soles et tecum primas epulis decerpere noctes, unum opus, et requiem pariter disponimus ambo, atque verecunda laxamus seria mensa, non equidem hoc dubites, amborum foedere certo consentire dies et ab uno sidere duci.
(페르시우스, 풍자, satire 514)

SEARCH

MENU NAVIGATION