도구

도구

라틴어 문장 검색

itaque circumspiciens dicta factaque sua, ne cuius suspiciones augeret, maxime ab omni mentione et contagione Romanorum abstinebat, ut neque scribi sibi vellet, quia hoc praecipue criminum genere exasperari patris animum sentiebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 243:1)
pars ita in Romanos effusi erant ut auctoritatem immodico favore corrumperent, pauci ex iis iustitia imperii Romani capti, plures ita si praecipuam operam navassent potentes sese in civitatibus suis futuros rati.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 314:1)
id praecipui provinciae Macedoniae datum quod, cum alterius consulis legionibus quina milia et duceni pedites ex vetere instituto darentur in singulas legiones, in Macedoniam sena milia peditum scribi iussa, equites treceni aequaliter in singulas legiones.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 326:2)
illud quoque praecipuum datum sorti Macedoniae, ut centuriones militesque veteres scriberet quos vellet consul usque ad quinquaginta annos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 328:2)
cum ceterorum id interesse, tum praecipue Rhodiorum, quo plus inter alias civitates dignitate atque opibus excellant;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 485:2)
duobus fratribus regulis haec praecipua, torques duo ex quinque pondo auri facti et vasa argentea quinque ex viginti pondo et duo equi phalerati cum agasonibus et equestria arma ac sagula, et comitibus eorum vestimenta, liberis servisque.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIII 57:2)
movebat imperii maiestas, gloria viri, ante omnia aetas, quod maior sexaginta annis iuvenum munia in parte praecipua laboris periculique capessebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 518:2)
regnum eorum novum, nullis vetustis fundatum opibus, fraterna stare concordia, quod unus nomen regium et praecipuum capitis insigne gerat, omnes fratres regnent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 209:1)
hancine ego partem capio ob pietatem praecipuam?
(티투스 마키우스 플라우투스, Rudens, act 1, scene 34)
Lysiteles Hic homost omnium hominum praecipuos, voluptatibus gaudiisque antepotens:
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 5, scene 11)
ταῦτα ἐπιτάττοντεσ ἀλλήλοισ ἐποιοῦμεν. BARBARVS dixit uulgarem sensum satis uulgariter:
(세네카, Controversiae, book 2, Quidam luxuriante filio luxuriari coepit. filius accusat patrem dementiae. 13:5)
6. Itaque si preponentes eos in vulgari sermone sola municipalia Latinorum vulgaria comparando considerant, allubescentes concordamus cum illis;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 141:1)
Dicimus igitur Romanorum non vulgare, sed potius tristiloquium, ytalorum vulgarium omnium esse turpissimum;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 86:2)
7. Sed quia sola vulgaria ventilamus, regulata linquentes, dicimus vulgarium poematum unum esse suppremum, quod per superexcellentiam cantionem vocamus:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 125:1)
nam si vulgare illustre consideres, quo tragici debent uti poete vulgares, ut superius dictum est, quos informare intendimus, sola vocabula nobilissima in cribro tuo residere curabis.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 113:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION