라틴어 문장 검색

At quem iuvat accepisse, aequali perpetuaque voluptate fruitur et animum eius, a quo accepit, non rem intuens gaudet.
(세네카, 행복론, Liber III 76:3)
Servus, ut placet Chrysippo, perpetuus mercennarius est.
(세네카, 행복론, Liber III 95:1)
dum vindicant inexplorata pro certis flectique non minus existimant turpe quam vinci et perpetua credunt, quae in summum perducta maxime nutant, ingentia super se ac suos regna fregerunt ;
(세네카, 행복론, Liber VI 146:1)
Adice torporem mentis ac senium et contraria huic inquieti pectoris agitationem tumultusque perpetuos;
(세네카, 행복론, Liber VII 130:5)
perpetua eius et intrepida possessio est.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 58:4)
omnibus tamen nunc civibus tuis et haec confessio exprimitur esse felices et illa nihil iam his accedere bonis posse, nisi ut perpetua sint.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 8:6)
Illi qui munera eius velut sua et perpetua amaverunt, qui se suspici propter illa voluerunt, iacent et maerent, eum vanos et pueriles animos, omnis solidae voluptatis ignaros, falsa et mobilia oblectamenta destituunt ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 24:1)
perpetua eius agitatio et aliunde alio commigratio est.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 33:7)
non perpetuae hiemis saevitia, non hominum ingenia ad similitudinem caeli sui horrentia transferentibus domos suas obstiterunt.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 36:6)
Mundus hic, quo nihil neque maius neque ornatius rerum natura genuit, et animus contemplator admiratorque mundi, pars eius magnificentissime propria nobis et perpetua et tam diu nobiscum mansura sunt, quam diu ipsi manebimus.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 50:2)
At quisquis rationi cessit, in perpetuum componitur.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 118:2)
nihil perpetuum, pauca diuturna sunt;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 2:6)
hoc inter nos quaeretur, utrum magnus dolor esse debeat an perpetuus.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 21:3)
Omnes ergo nostros, et quos superstites lege nascendi optamus et quos prae- cedere iustissimum ipsorum votum est, sic amare de- bemus, tamquam nihil nobis de perpetuitate, immo nihil de diuturnitate eorum promissum sit.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 54:1)
Quid dicam nulla hic arma mutuis furere concursibus nec classes classibus frangi nec parricidia aut fingi aut cogitari nec fora litibus strepere dies perpetuos, nihil in obscuro, detectas mentes et aperta praecordia et in publico medioque vitam et omnis aevi prospectum venientiumque?
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 157:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION