라틴어 문장 검색

Circumcisae sunt peregrinantium sarcinae et quotiens festinationem necessitas itineris exegit, comitum turba dimittitur.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 84:2)
Aequum me hercules erat populum Romanum tributum Scipioni semel conferre, cum a Carthagine semper exigeret.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 88:2)
Non est quod ad quasdam feminas respicias, quarum tristitiam semel sumptam mors finivit (nosti quasdam, quae amissis filiis imposita lugubria numquam exuerunt). A te plus exigit vita ab initio fortior ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 110:1)
Nihil ergo prodest innocentia ad omnem legem exacta, nihil antiqua frugalitas, nihil felicitatis summae potentia summa conservata abstinentia, nihil sincerus et tutus litterarum amor, nihil ab omni labe mens vacans ?
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 19:1)
multa tibi non permittit opinio de studiis ac moribus tuis recepta, multum a te homines exigunt, multum expectant.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 33:2)
tantus rerum ex orbe toto coeuntium congestus, ut possit per ordinem suum principis maximi animo subici, exigendus est.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 35:2)
Quae suo iure usa si a quo voluit debitum suum citius exegit ;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 61:3)
sic tamen affectum meum rexi, ut nec relinquerem quicquam, quod exigi deberet a bono fratre, nec facerem, quod reprehendi posset in principe.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 96:3)
adversus omnis se preces omnisque querimonias exiget.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 98:2)
aliquid enim a nobis natura exigit, plus vanitate contrahitur.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 111:5)
Numquam autem ego a te, ne ex toto maereas, exigam.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 112:1)
quae enim, malum, amentia est poenas a se infelici- tatis exigere et mala sua novo augere !
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 19:2)
Iam cum fortuna in gratiam, Marcia, reverteris, si tela, quae in Scipiones Scipionumque matres ac filias exegit, quibus Caesares petit, ne a te quidem conti- nuit ?
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 90:1)
cogita tot illos perire annos matribus et per sollicitudinem exigi, quibus filios in exercitu habent:
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 145:2)
Ergo hoc ipsum solacio erit, etiam si nostra facilitas ultionem omiserit, futurum aliquem qui poenas exigat a procace et superbo et iniurioso, quae vitia numquam in uno homine et in una contumelia consumuntur.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 97:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION