라틴어 문장 검색

Haec eo enarrante, veteris fortunae et illius beati Lucii praesentisque aerumnae et infelicis asini facta comparatione medullitus ingemebam, subiitque me non de nihilo veteris priscaeque doctrinae viros finxisse ac pronuntiasse caecam et prorsus exoculatam esse Fortunam, quae semper suas opes ad malos et indignos conferat, nec unquam iudicio quemquam mortalium eligat, immo vero cum iis potissimum dei versetur, quos procul si videret, fugere deberet, quodque cunctis est extremius, varias opiniones, immo contrarias nobis attribuat, ut et malus boni viri fama glorietur et innocentissimus contra noxio rumore plectatur.
(아풀레이우스, 변신, 7권 2:1)
"Nec ab illa tamen paterna gloria vel mea virtute descivi, quamquam semitrepidus iuxta mucrones Martios constitutus, sed habitus alieni fallacia tectus, villas seu castella solus aggrediens, viaticulum mihi corrasi," et diloricatis statim pannulis in medium duo milia profudit aureorum, et
(아풀레이우스, 변신, 7권 5:24)
"idque sic erat et fama dicebat."
(아풀레이우스, 변신, 8권 1:6)
"Necdum satis scelere transacto fama dilabitur en cursus primos ad domum Tlepolemi detorquet et aures infelicis nuptae percutit."
(아풀레이우스, 변신, 8권 1:40)
at enim casulae parvulae conterminos magnos et beatos agros possidebat vicinus potens et dives et iuvenis, sed prosapiae maiorum gloria male utens pollensque factionibus et cuncta facile faciens in civitate:
(아풀레이우스, 변신, 9권 32:4)
Denique gloriae publicae studio tunc Thessaliam etiam accesserat, nobilissimas feras et famosos inde gladiatores comparaturus, iamque ex arbitrio dispositis coemptisque omnibus domuitionem parabat.
(아풀레이우스, 변신, 10권 18:3)
nam tanta etiam ibidem de mel fama pervaserat, ut non mediocri quaestui praeposito illi meo fuerim.
(아풀레이우스, 변신, 10권 19:2)
Nec tamen fama volueris pigra pinnarum tarditate cessaverat, sed protinus in patria deae providentis adorabile beneficium meamque ipsius fortunam memorabilem narraverat passim.
(아풀레이우스, 변신, 11권 18:1)
nam et illi studiorum gloriam et ipsi grande compendium sua comparari providentia.
(아풀레이우스, 변신, 11권 27:12)
viri digni fama perpetua,
(ARCHIPOETA, I165)
Fama tuba dante sonum
(ARCHIPOETA, II1)
sed dum quaerunt gloriam, pietate carent.
(ARCHIPOETA, IV96)
ut des deo gloriam nec superbus fias;
(ARCHIPOETA, V42)
ne sit fama mendax de te,
(ARCHIPOETA, VIII5)
vita famam superas.
(ARCHIPOETA, VIII6)

SEARCH

MENU NAVIGATION