도구

도구

라틴어 문장 검색

Quodsi quid est in nobilitate bonum, id esse arbitror solum, ut imposita nobilibus necessitudo uideatur ne a maiorum uirtute degeneret.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XI 1:16)
An tu arbitraris quod nihilo indigeat egere potentia?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:7)
— Essene aliquid in his mortalibus caducisque rebus putas quod huius modi statum possit afferre?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 3:10)
— Minime, inquam, puto idque a te, nihil ut amplius desideretur, ostensum est. — Haec igitur uel imagines ueri boni uel imperfecta quaedam bona dare mortalibus uidentur, uerum autem atque perfectum bonum conferre non possunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 3:11)
Quoniam igitur quae sit imperfecti, quae etiam perfecti boni forma uidisti, nunc demonstrandum reor quonam haec felicitatis perfectio constituta sit. In quo illud primum arbitror inquirendum an aliquod huius modi bonum quale paulo ante definisti in rerum natura possit exsistere, ne nos praeter rei subiectae ueritatem cassa cogitationis imago decipiat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 1:1)
Nam si extrinsecus acceptum putes, praestantius id quod dederit ab eo quod acceperit existimare possis;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:14)
— Mundum, inquit, hunc deo regi paulo ante minime dubitandum putabas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:9)
cum haec, inquit, ita sentias, paruam mihi restare operam puto ut felicitatis compos patriam sospes reuisas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:2)
iam enim, ut arbitror, uigilantius ad cernenda uera oculos deducis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:15)
— Non, inquam, arbitror.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:27)
Et quoniam uerae formam beatitudinis me dudum monstrante uidisti, quo etiam sita sit agnouisti, decursis omnibus quae praemittere necessarium puto uiam tibi quae te domum reuehat ostendam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, I 1:12)
— Est igitur, inquit, aliquis qui omnia posse homines putet?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 3:18)
Faciunt enim quaelibet, dum per ea quibus delectantur id bonum quod desiderant se adepturos putant;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 3:26)
neque enim est aliquid in tam breuibus uitae metis ita serum quod exspectare longum immortalis praesertim animus putet.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 1:10)
Recte, inquit, aestimas, sed qui conclusioni accedere durum putat aequum est uel falsum aliquid praecessisse demonstret uel collocationem propositionum non esse efficacem necessariae conclusionis ostendat;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 2:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION