라틴어 문장 검색

generat enim homo hominem et sol, iuxta secundum De naturali auditu.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 9:4)
Verum quia naturalis amor diuturnam esse derisionem non patitur, sed, ut sol estivus qui disiectis nebulis matutinis oriens luculenter irradiat, derisione omissa, lucem correctionis effundere mavult, ad dirumpendum vincula ignorantie regum atque principum talium, ad ostendendum genus humanum liberum a iugo ipsorum, cum Propheta sanctissimo me me subsequenter hortabor subsequentia subassummens:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 1:12)
Unde ipse probat soli Deo competere miracula operari:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 11:4)
quod erit manifestum—si considerantur athlete—si consideretur et bravium sive meta.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 22:5)
Bravium sive meta fuit omnibus preesse mortalibus:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 22:6)
hic non modo primus, quin etiam solus actigit metam certaminis, ut statim patebit. 3.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 22:9)
Deinde arguunt quod, quemadmodum luna, que est luminare minus, non habet lucem nisi prout recipit a sole, sic nec regnum temporale auctoritatem habet nisi prout recipit a spirituali regimine. 4.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 4:7)
Quantum est ad esse, nullo modo luna dependet a sole, nec etiam quantum ad virtutem, nec quantum ad operationem simpliciter;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 4:53)
Sed quantum ad melius et virtuosius operandum, recipit aliquid a sole, quia lucem habundantem:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 4:56)
luna recipit lucem a sole qui est regimen spirituale;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 4:62)
Et iam satis videor metam actigisse propositam.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:31)
Nam quicunque tam obscene rationis est ut locum sue nationis delitiosissimum credat esse sub sole, hic etiam pre cunctis proprium vulgare licetur, idest maternam locutionem, et per consequens credit ipsum fuisse illud quod fuit Ade.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 34:2)
6. Hiis solis post confusionem remansit, ut Redemptor noster, qui ex illis oriturus erat secundum humanitatem, non lingua confusionis, sed gratie frueretur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 38:1)
7. Solis etenim in uno convenientibus actu eadem loquela remansit:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 47:1)
Quare, cribellum cupientes deponere, ut residentiam cito visamus, dicimus Tridentum atque Taurinum nec non Alexandriam civitates metis Ytalie in tantum sedere propinquas quod puras nequeunt habere loquelas;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 150:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION