도구

도구

라틴어 문장 검색

Fuit ergo iam accepta a Platone philosophandi ratio triplex, una de vita et moribus, altera de natura et rebus occultis, tertia de disserendo et quid verum quid falsum quid rectum in oratione pravumve quid consentiens quid repugnet iudicando.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 24:2)
in qua tradebatur omnis dialecticae disciplina id est orationis ratione conclusae;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 40:5)
huic quasi ex altera parte oratoria vis dicendi adhibebatur, explicatrix orationis perpetuae ad persuadendum accommodatae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 40:6)
Theophrastus autem, vir et oratione suavis et ita moratus ut prae se probitatem quandam et ingenuitatem ferat, vehementius etiam fregit quodam modo auctoritatem veteris disciplinae;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 42:2)
Nam Strato eius auditor quamquam fuit acri ingenio tamen ab ea disciplina omnino semovendus est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 43:1)
quamquam etiam ab istis saepe quaesivi et audivi non invitus equidem, sed aliud quoddam filum orationis tuae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 32:3)
qualis tum patronus iustitiae fuit contra accuratam orationem Phili!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 32:6)
est etiam quaedam calamitas in amicitiis dimittendis non numquam necessaria - iam enim a sapientium familiaritatibus ad volgaris amicitias oratio nostra delabitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 97:1)
quanta illi, di immortales, fuit gravitas, quanta in oratione maiestas!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 121:3)
sed affuistis, et est in manibus oratio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 121:5)
) Tamen illius vendibilem orationem religio deorum immortalium nobis defendentibus facile vincebat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 121:10)
hos delectat assentatio, his fictus ad ipsorum voluntatem sermo cum adhibetur, orationem illam vanam testimonium esse laudum suarum putant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 124:5)
sed nescio quo pacto ab amicitiis perfectorum hominum, id est sapientium - de hac dico sapientia, quae videtur in hominem cadere posse - ad levis amicitias defluxit oratio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 126:2)
Quod si fuit in re publica tempus ullum, cum extorquere arma posset e manibus iratorum civium boni civis auctoritas et oratio, tum profecto fuit cum patrocinium pacis exclusum est aut errore hominum aut timore.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 2장 2:2)
ita nobismet ipsis accidit ut, quamquam essent multo magis alia lugenda, tamen hoc doleremus quod, quo tempore aetas nostra perfuncta rebus amplissimis tamquam in portum confugere deberet non inertiae neque desidiae, sed oti moderati atque honesti, cumque ipsa oratio iam nostra canesceret haberetque suam quandam maturitatem et quasi senectutem, tum arma sunt ea sumpta, quibus illi ipsi, qui didicerant eis uti gloriose, quem ad modum salutariter uterentur, non reperiebant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 2장 3:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION