라틴어 문장 검색

veridicis igitur purgavit pectora dictis et finem statuit cuppedinis atque timoris exposuitque bonum summum, quo tendimus omnes, quid foret, atque viam monstravit, tramite parvo qua possemus ad id recto contendere cursu, quidve mali foret in rebus mortalibus passim, quod fieret naturali varieque volaret seu casu seu vi, quod sic natura parasset, et quibus e portis occurri cuique deceret, et genus humanum frustra plerumque probavit volvere curarum tristis in pectore fluctus.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 1:5)
Mille enim non ex eo ponitur quod Graece χίλια dicuntur, sed quod χιλιάς, et sicut una χιλιὰς et duae χιλιάδες, ita unum mille et duo milia veteres certa atque directa ratione dicebant.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, V. 9:1)
Primus tibi Urbinus occurrat:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 16:2)
qua accensa occurrit eis qui Restionem quaerebant dicens damnatum sibi poenas luisse multo acrius a se vexatum quam ipse vexarat:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 20:2)
Post hoc imitatus Aegyptios solos divinarum rerum omnium conscios ad numerum solis, qui diebus tricenis sexaginta quinque et quadrante cursum conficit, annum dirigere contendit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIV. 3:3)
At hic non a primo in ultimum mensis diem ad incrementum continuum numerus accedit, sed post Kalendas dirigitur in Nonas:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XV. 2:1)
Nam cum ludi Romae Apollini celebrarentur ex vaticinio Marcii vatis carmineque Sibyllino, repentino hostis adventu plebs ad arma excitata occurrit hosti, eoque tempore nubes sagittarum in adversos visa ferri et hostem fugavit et victores Romanos ad spectacula dei sospitalis reduxit:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 25:2)
Occurrit ei inter gratulantes corvum tenens, quem instituerat haec dicere:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 29:2)
Ac prius de nucibus absolvas volo quae tibi memoria crebrae lectionis occurrunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVIII. 1:4)
Oportet enim ut oratio pathetica aut ad indignationem aut ad misericordiam dirigatur, quae a Graecis οἶκτος καὶ δείνωσις appellantur.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, II. 1:3)
Est et ille locus ad permovendum pathos in quo sermo dirigitur vel ad inanimalia vel ad muta, quo loco oratores frequenter utuntur.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 10:1)
Ut pelagus tenuere rates nec iam amplius ulla Occurrit tellus, maria undique et undique caelum:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VII. 1:1)
Saepe Homerus inter narrandum velut ad aliquem dirigit orationem:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIV. 9:1)
— Et quid quaeque ferat regio et quid quaeque recuset, — Auri sacra fames, et, ne obtundam nota referendo, mille sententiarum talium aut in ore sunt singulorum aut obviae intentioni legentis occurrunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVI. 7:4)
Praeter categoriam, quae ψόγος est, et praeter διαβολὴν, quae delatio est, sunt alia duo apud Graecos nomina, λοιδορία et σκῶμμα, quibus nec vocabula Latina reperio, nisi forte dicas leodoriam exprobrationem esse ac directam contumeliam:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, III. 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION