라틴어 문장 검색

Quaecumque igitur homines homini tribuunt ad eum augendum atque honestandum, aut benivolentiae gratia faciunt, cum aliqua de causa quempiam diligunt, aut honoris, si cuius virtutem suspiciunt, quemque dignum fortuna quam amplissima putant, aut cui fidem habent et bene rebus suis consulere arbitrantur, aut cuius opes metuunt, aut contra, a quibus aliquid exspectant, ut cum reges popularesve homines largitiones aliquas proponunt, aut postremo pretio ac mercede ducuntur, quae sordidissima, est illa quidem ratio et inquinatissima et iis, qui ea tenentur, et illis, qui ad eam confugere conantur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 27:1)
Ex quo debet intellegi talibus praemiis propositis numquam defutura bella civilia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 38:4)
Atque in has clades incidimus (redeundum est enim ad propositum), dum metui quam carl esse et diligi malumus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 38:6)
Sed ad propositum revertamur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 46:4)
Itaque illa tria, quae proposita sunt ad gloriarm omnia iustitia conficit, et benivolentiam, quod prodesse vult plurimis, et ob eandem causam fidem et admirationem, quod eas res spernit et neglegit, ad quas plerique inflammati aviditate rapiuntur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 50:5)
nune ad reliquam partem propositae divisionis revertamur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 8:8)
Panaetius igitur, qui sine controversia de officiis accuratissime disputavit, quemque nos correctione quadam adhibita potissimum secuti sumus, tribus generibus propositis, in quibus deliberare homines et consultare de officio solerent, uno, cum dubitarent, honestumne id esset, de quo ageretur, an turpe, altero, utilene esset an inutile, tertio, si id, quod speciem haberet honesti, pugnaret cum eo, quod utile videretur, quo modo ea discerni oporteret, de duobus generibus primis tribus libris explicavit, de tertio autem genere deinceps se scripsit dicturum nec exsolvit id, quod promiserat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 9:1)
Ergo unum debet esse omnibus propositum, ut eadem sit utilitas unius cuiusque et universorum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 32:1)
Cum enim quaerimus, si celare possint, quid facturi sint, non quaerimus, possintne celare, sed tamquam tormenta quaedam adhibemus, ut, si responderint se impunitate proposita facturos, quod expediat, facinorosos se esse fateantur, si negent, omnia turpia per se ipsa fugienda esse concedant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 48:11)
Sed iam ad propositum revertamur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 48:12)
Quotus enirn quisque reperietur, qui impunitate et ignoratione omnium proposita abstinere possit iniuria?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 90:4)
Neque enim de sicariis, veneficis, testamentariis, furibus, peculatoribus hoc loco disserendum est, qui non verbis sunt et disputatione philosophorum, sed vinclis et carcere fatigandi, sed haec consideremus, quae faciunt ii, qui habentur boni.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 92:2)
Haec sunt, quae conturbent in deliberatione non numquam, cum id, in quo violatur aequitas, non ita magnum, illud autem, quod ex eo paritur, permagnum videtur, ut Mario praeripere collegis et tribunis plebi popularem gratiam non ita turpe, consulem ob earn rem fieri, quod sibi turn proposuerat, valde utile videbatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 103:1)
Cum enim rex Pyrrhus populo Romano bellum ultro intulisset, cumque de imperio certamen esset cum rege generoso ac potenti, perfuga ab eo venit in castra Fabrici eique est pollicitus, si praemium sibi proposuisset, se, ut clam venisset, sic clam in Pyrrhi castra rediturum et eum veneno necaturum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 110:2)
nunc ad propositum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 154:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION