라틴어 문장 검색

Quod quidem de specula punctali eternitatis intuens qui solus eternus est, mentem Deo dignam viri prophetici per Spiritum Sanctum sua iussione impressit, et is sanctam Ierusalem velut exstinctam per verba presignata et nimium, proh dolor!
(단테 알리기에리, Epistolae 73:4)
et propter hoc munuscula mea sepe multum conspexi et ab invicem segregavi, nec non segregata percensui, digniusque gratiusque vobis inquirens. 11.
(단테 알리기에리, Epistolae 93:3)
quod Titus Livius, gestorum romanorum scriba egregius, in prima parte sui voluminis, que a capta Troya summit exordium, contestatur. 7.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 3:19)
Accedunt nunc ille sacratissime victime Deciorum, qui pro salute publica devotas animas posuerunt, ut Livius, non quantum est dignum, sed quantum potest glorificando renarrat;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 17:4)
Horum omnium nomen egregium voce Tullii recalescit.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 17:8)
quod fide dignis testimoniis comprobatur.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 31:15)
3. Sed quanquam mulier in scriptis prius inveniatur locuta, rationabilius tamen est ut hominem prius locutum fuisse credamus, et inconvenienter putatur tam egregium humani generis actum non prius a viro quam a femina profluxisse.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 23:1)
Et dicimus quod, si vulgare sicilianum accipere volumus secundum quod prodit a terrigenis mediocribus, ex ore quorum iudicium eliciendum videtur, prelationis honore minime dignum est, quia non sine quodam tempore profertur;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 101:2)
Et quoniam Tusci pre aliis in hac ebrietate baccantur, dignum utileque videtur municipalia vulgaria Tuscanorum sigillatim in aliquo depompare.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 110:4)
3. Magistratu quidem sublimatum videtur, cum de tot rudibus Latinorum vocabulis, de tot perplexis constructionibus, de tot defectivis prolationibus, de tot rusticanis accentibus, tam egregium, tam extricatum, tam perfectum et tam urbanum videamus electum, ut Cynus Pistoriensis et amicus eius ostendunt in cantionibus suis.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 161:1)
Nam si aula totius regni comunis est domus et omnium regni partium gubernatrix augusta, quicquid tale est ut omnibus sit comune nec proprium ulli, conveniens est ut in ea conversetur et habitet, nec aliquod aliud habitaculum tanto dignum est habitante:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 168:2)
2. Et quia intentio nostra, ut polliciti sumus in principio huius operis, est doctrinam de vulgari eloquentia tradere, ab ipso tanquam ab excellentissimo incipientes, quos putamus ipso dignos uti, et propter quid, et quomodo, nec non ubi, et quando, et ad quos ipsum dirigendum sit, in inmediatis libris tractabimus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 174:1)
et si non omnia, que ipso digna sunt segregatim ostendere.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 13:2)
2. Circa quod primo reperiendum est id quod intelligimus per illud quod dicimus dignum.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 14:1)
Et dicimus dignum esse quod dignitatem habet, sicut nobile quod nobilitatem;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 14:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION