라틴어 문장 검색

Iustitia potissima est solum sub Monarcha:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 11:5)
Ad evidentiam subassumpte sciendum quod iustitia, de se et in propria natura considerata, est quedam rectitudo sive regula obliquum hinc inde abiciens:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 11:7)
Ubi ergo minimum de contrario iustitie admiscetur et quantum ad habitum et quantum ad operationem, ibi iustitia potissima est;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 11:10)
Quantum ergo ad habitum, iustitia contrarietatem habet quandoque in velle;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 11:13)
nam ubi voluntas ab omni cupiditate sincera non est, etsi assit iustitia, non tamen omnino inest in fulgore sue puritatis:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 11:14)
Quantum vero ad operationem, iustitia contrarietatem habet in posse;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 11:17)
nam cum iustitia sit virtus ad alterum, sine potentia tribuendi cuique quod suum est quomodo quis operabitur secundum illam?
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 11:18)
Ex quo patet quod quanto iustus potentior, tanto in operatione sua iustitia erit amplior. 8.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 11:19)
iustitia potissima est in mundo quando volentissimo et potentissimo subiecto inest;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 11:21)
ergo soli Monarche insistens iustitia in mundo potissima est. 9.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 11:23)
Preterea, quemadmodum cupiditas habitualem iustitiam quodammodo, quantumcunque pauca, obnubilat, sic karitas seu recta dilectio illam acuit atque dilucidat.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 11:43)
Cui ergo maxime recta dilectio inesse potest, potissimum locum in illo potest habere iustitia;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 11:44)
ergo, eo existente, iustitia potissima est vel esse potest. 14.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 11:46)
"Quare tu enarras iustitias meas?
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 13:14)
Cum ergo Monarcha nullam cupiditatis occasionem habere possit vel saltem minimam inter mortales, ut superius est ostensum, quod ceteris principibus non contingit, et cupiditas ipsa sola sit corruptiva iudicii et iustitie prepeditiva, consequens est quod ipse vel omnino vel maxime bene dispositus ad regendum esse potest, quia inter ceteros iudicium et iustitiam potissime habere potest:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 13:23)

SEARCH

MENU NAVIGATION