라틴어 문장 검색

ius apud civis, modestiam apud socios;
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 9장11)
mox ubi decreto patrum fascis et ius praetoris invaserit, caesis Hirtio et Pansa, sive hostis illos, seu Pansam venenum vulneri adfusum, sui milites Hirtium et machinator doli Caesar abstu- lerat, utriusque copias occupavisse;
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 10장4)
' Scaurus quia dixerat spem esse ex eo non inritas fore senatus preces quod relationi consulum iure tribuniciae potestatis non intercessisset.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 13장8)
et hortante senatu ut augeret, iure iurando obstrinxit se non excessurum.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 14장7)
neque populus ademptum ius questus est nisi inani rumore, et senatus largitionibus ac precibus sordidis exsolutus libens tenuit, moderante Tiberio ne plures quam quattuor candidatos commendaret sine repulsa et ambitu designandos.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 15장3)
non tribunus ultra, non castrorum praefectus ius obtinuit:
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 32장9)
iusserat id M'. Ennius castrorum praefectus, bono magis exemplo quam concesso iure.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 38장2)
ius legationis atque ipsius Planci gravem et immeritum casum, simul quantum dedecoris adierit legio, facunde miseratur, attonitaque magis quam quieta contione legatos praesidio auxiliarium equitum dimittit.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 39장12)
vel si vilis ipsi salus, cur filium parvulum, cur gravidam coniugem inter furentis et omnis humani iuris violatores haberet?
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 40장3)
hostium quoque ius et sacra legationis et fas gentium rupistis.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 42장7)
ius iurandum perinde aestimandum quam si Iovem fefellisset:
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 73장7)
actum de ea seditione apud patres dicebanturque sententiae, ut praetoribus ius virgarum in histriones esset.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 77장2)
sine pudore flagitii, sine cura ducum abire, fugere, pavidos adversis, inter secunda non divini, non humani iuris memores.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 14장9)
Accesserant praeter Trionem et Catum accusatores Fonteius Agrippa et C. Vibius, certabantque cui ius perorandi in reum daretur, donec Vibius, quia nec ipsi inter se concederent et Libo sine patrono introisset, singillatim se crimina obiecturum professus, protulit libellos vaecordes adeo ut consultaverit Libo an habiturus foret opes quis viam Appiam Brundisium usque pecunia operiret.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 30장1)
et quia vetere senatus consulto quaestio in caput domini prohibebatur, callidus et novi iuris repertor Tiberius mancipari singulos actori publico iubet, scilicet ut in Libonem ex servis salvo senatus consulto quaereretur.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 30장5)

SEARCH

MENU NAVIGATION