라틴어 문장 검색

De vitando consilio illorum, qui secreto aliud consulunt, et palamaliud se velle ostendunt.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 129:1)
Item vitandum et suspectum habendum est illorum consilium, qui secretoaliud consulunt, et palam aliud se velle ostendunt.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 130:1)
Non credas stultum cum re mutare consultum.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 159:1)
Nam sicut aliquandotristem faciem amicus, et blandam adulator ostendit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 159:9)
Secundo errasti quia, cum debuisses congregare bonos amicos ac sapientesac peritos, probatos ac fideles inventos et maxime senes, tu cum prædictiscongregasti quoslibet notos, etiam malos, juvenes ac stultos, adulatoresquoque et simulatores et assentatores, et illos etiam, qui non amore sedtimore tibi reverentiam ostendebant:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 168:1)
Quarto vero errasti, quia, cum tuam voluntatem consiliariis ostendereminime debuisti, tu voluntatem tuam illis ostendendo, magnam affectionemde vindicta in continenti facienda eis demonstrasti;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 170:1)
Facile credunt homines quod volunt, et animum suumad suum desiderium velociter inclinant.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 181:2)
Credo, illos intellexisse, ut debeam munire domummeam turribus et aliis altis ædificiis, quarum vel quorum muniminetueri me valeam, et inimici timeant offensionis causa illic accedere.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 191:2)
Nunc accedamus ad examinandum in specie consilium, quod dicis tibi datuma vicinis, timore dilectionem ostendentibus, et inimicis quondam, qui modoin gratiam tuam redierunt;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 206:1)
Dicitur etiam quandoque posse, scilicetæquitatis, de quo posse dicitur, quod "ea facta, quæ pietatem, æstimationemet verecundiam nostram lædunt, et generaliter, quæ contra bonosmores fiunt, nec nos facere posse credendum est, " et hæc per legesprobantur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 213:4)
Credo itaque, quod Deus justus justaex causa hoc tibi contingere permisit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 221:4)
Licet alia a te prolata vera sint vel verisimilia, non tamen credo, quod voluntas Dei fuerit, ut talia maleficia deberentcommitti.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 222:9)
"Excessustunc fiunt in formidine, cum creduntur judicibus displicere.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 231:4)
" Cum ergo fortunasit lubrica, et invita detineri non possit, erras si credis, quod semperte fovebit, ideo quod hactenus te fovit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 235:16)
immo contrarium credere potes;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 235:17)

SEARCH

MENU NAVIGATION