라틴어 문장 검색

sapientiae vero quid futurum est, quae neque de se ipsa dubitare debet neque de suis decretis (quae philosophi vocant δόγματα), quorum nullum sine scelere prodi poterit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 37:3)
haecautem habere dubia nec is ita confidere ut moveri non possint abhorrere a sapientia plurimum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 39:7)
eo cum accessit ratio argumentique conclusio rerumque innumerabilium multitudo, tum et perceptio eorum omnium apparet et eadem ratio perfecta is gradibus ad sapientiam pervenit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 41:7)
quaerimus gravitatis constantiae firmitatis sapientiae iudicium, utimur exemplis somniantium furiosorum ebriosorum:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 72:6)
tu cum me incognito adsentiri vetes idque turpissimum esse dicas et plenissimum temeritatis, tantum tibi adroges ut exponas disciplinam sapientiae, naturam rerum omnium evolvas, mores fingas, fines bonorum malorumque constituas, officia describas, quam vitam ingrediar definias, idem- que etiarn disputandi et intellegeadi iudicium dicas te et artificium traditurum - perficies ut ego ista innumerabilia conplectens nusquam labar nihil opiner?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 153:2)
hoc primum quale est, a non sapiente explicari sapientiam?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 154:9)
In tres igitur partes et a plerisque et a vobismet ipsis distributa sapientia est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 155:1)
fide sapientiaque vestra fretus plus oneris sustuli quam ferre me posse intellego.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 4장 2:1)
itaque cum multis ex rebus intellegi potest maiores nostros non modo armis plus quam ceteras nationes verum etiam consilio sapientiaque potuisse, tum ex hac re vel maxime quod in impios singulare supplicium invenerunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 25장1)
O singularem sapientiam, iudices!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 26장 1:1)
Pompei, sapientissimi et iustissimi viri, consilium, qui profecto nec iustitiae suae putaret esse, quem reum sententiis iudicum tradidisset, eundem telis militum dedere, nec sapientiae temeritatem concitatae multitudinis auctoritate publica armare.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 1장 2:4)
nam si umquam de bonis et fortibus viris, si umquam de bene meritis civibus potestas vobis iudicandi fuit, si denique umquam locus amplissimorum ordinum delectis viris datus est ut sua studia erga fortis et bonos civis, quae voltu et verbis saepe significassent, re et sententiis declararent, hoc profecto tempore eam potestatem omnem vos habetis ut statuatis utrum nos qui semper vestrae auctoritati dediti fuimus semper miseri lugeamus an diu vexati a perditissimis civibus aliquando per vos ac per vestram fidem, virtutem sapientiamque recreemur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 2장 1:2)
nec vero quisquam aliter arbitrari potest, nisi qui nullam vim esse ducit numenque divinum, quem neque imperi nostri magnitudo nec sol ille nec caeli signorumque motus nec vicissitudines rerum atque ordines movent neque, id quod maximum est, maiorum nostrorum sapientia, qui sacra, qui caerimonias, qui auspicia et ipsi sanctissime coluerunt et nobis suis posteris prodiderunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 30장 3:4)
nam cum multae familiae dicerentur in agris longinquis et pascuis armatae esse caedisque facere, cumque ea consuetudo non solum ad res privatorum sed ad summam rem publicam pertinere videretur, M. Lucullus, qui summa aequitate et sapientia ius dixit, primus hoc iudicium composuit et id spectavit ut omnes ita familias suas continerent ut non modo armati damnum nemini darent verum etiam lacessiti iure se potius quam armis defenderent;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, PRO M. TVLLIO ORATIO, 4장 1:2)
Sed est eloquentiae sicut reliquarum rerum fundamentum sapientia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 21장 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION