라틴어 문장 검색

Adfuit ille quidem, sed nec sollemnia verba nec laetos vultus nec felix attulit omen.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 3:2)
Editus hac ille est, qui, si sine prole fuisset, inter felices Cinyras potuisset haberi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 38:1)
Felices, quibus ista licent!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 39:20)
conataque saepe fateri saepe tenet vocem, pudibundaque vestibus ora texit et o dixit felicem coniuge matrem!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 44:4)
Quod si felicior essem, nec mihi coniugium fata importuna negarent, unus eras, cum quo sociare cubilia vellem."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 58:24)
Felicem diximus illa coniuge Pirithoum:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 25:5)
Non haec sententia tantum fida, sed et felix, cum sit satis esse fidelem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 29:5)
Quis posse putaret felicem Priamum post diruta Pergama dici?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 45:20)
Felix morte sua est, nec te, mea nata, peremptam adspicit et vitam pariter regnumque reliquit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 45:21)
Proxima Phaeacum felicibus obsita pomis rura petunt, Epiros ab his regnataque vati Buthrotos Phrygio simulataque Troia tenetur.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 67:1)
sed iam felicior aetas terga dedit, tremuloque gradu venit aegra senectus, quae patienda diu est (nam iam mihi saecula septem acta vides):
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 20:10)
Me tamen armiferae servatum cura Minervae fluctibus eripuit, patriis sed rursus ab agris pellor, et antiquo memores de vulnere poenas exigit alma Venus, tantosque per alta labores aequora sustinui, tantos terrestribus armis, ut mihi felices sint illi saepe vocati, quos communis hiems importunusque Caphereus mersit aquis, vellemque horum pars una fuissem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 56:8)
non silvas illa nec amnes, rus amat et ramos felicia poma ferentes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 74:4)
Sed enim superabat amando hos quoque Vertumnus neque erat felicior illis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 75:3)
"Dives ab Oceano bubus Iove natus Hiberis litora felici tenuisse Lacinia cursu fertur et, armento teneras errante per herbas, ipse domum magni nec inhospita tecta Crotonis intrasse et requie longum relevasse laborem atque ita discedens aevo dixisse nepotum hic locus urbis erit;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION