라틴어 문장 검색

Exuit implicitum tenebris umentibus orbem Oceano prolata dies, genitorque coruscae lucis adhuc hebetem vicina nocte levabat et nondum excusso rorantem lampada ponto.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 2권1)
"saepe ipse gradu me praepete Chiron, dum velox aetas, campis admissus agebat omnibus, exhaustumque vago per gramina passu laudabat gaudens atque in sua terga levabat."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 2권49)
Sic fata levavit sidereos artus thalamique egressa superbum limen Amyclaeos ad frena citavit olores.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, epithalamion in Stellam et Violentillam62)
Haec fortuna domus, subitas inimica levavit Parca manus, quo, diva, feros gravis exseris ungues?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus60)
illa dei veteres animata calores uberibus stagnis obliquo pendula trunco incubat atque umbris scrutatur amantibus undas, sperat et amplexus, sed aquarum spiritus arcet nec patitur tactus, tandem eluctata sub auras libratur fundo rursusque enode cacumen ingeniosa levat, veluti descendat in imos stirpe lacus alia.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, arbor Atedii Melioris24)
attendit torvo tristis Rhamnusia vultu, ac primum implevitque toros oculisque nitorem addidit ac solito sublimius ora levavit, heu!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, consolatio ad Flavium Ursum de amissione pueri delicati35)
At tu, seu rapidum poli per axem Famae curribus arduis levatus, qua surgunt animae potentiores, terras despicis et sepulcra rides;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, genethliacon Lucani ad Pollam38)
ast ego, Dardaniae quamvis sub collibus Albae rus proprium magnique ducis mihi munere currens unda domi curas mulcere aestusque levare sufficerent, notas Sirenum nomine rupes facundique larem Polli non hospes habebam, assidue moresque viri pacemque novosque Pieridum flores intactaque carmina discens.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Hercules Surrentinus Pollii Felicis23)
his caedere silvas et levare trabes, illis immergere curae fundamenta solo.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Hercules Surrentinus Pollii Felicis53)
semper odoratis spirabunt floribus arae, semper et Assyrios felix bibet urna liquores et lacrimas, qui maior honos, hic sacra litabit manibus eque tua tumulum tellure levabit, nostra quoque exemplo meritus tibi carmina sancit hoc etiam gaudens cinerem donasse sepulcro.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum80)
ipse etiam immensi reparator maximus aevi attollit vultus et utroque a limine grates Ianus agit, quem tu vicina Pace ligatum omnia iussisti componere bella novique in leges iurare fori, levat ecce supinas hinc atque inde manus geminaque haec voce profatur:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Septimus Decimus Consulatus Imp. Aug. Germanici6)
hi caedunt nemus exuuntque montes, hi ferro scopulos trabesque levant;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Via Domitiana11)
At flavum caput umidumque late crinem mollibus impeditus ulvis Vulturnus levat ora maximoque pontis Caesarei reclinus arcu raucis talia faucibus redundat:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Via Domitiana17)
Haec amnis pariterque se levarat ingenti plaga marmorata dorso, huius ianua prosperumque limen arcus, belligeris ducis tropaeis et totis Ligurum nitens metallis, quantus nubila qui coronat imbri.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Via Domitiana22)
"dicebam, veniet - manete campi atque amnis - , veniet favente caelo, qui foedum nemus et putres harenas celsis pontibus et via levabit."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Via Domitiana35)

SEARCH

MENU NAVIGATION