도구

도구

라틴어 문장 검색

nunc mea supplicio vita pudenda suo est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 319)
tua te bona cognita produnt si, quod es, appares, culpa soluta mea est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 44)
hanc quoque, qua perii, culpam scelus esse negabis, si tanti senes sit tibi nota mali.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 418)
quae si comprendere coner, Icariae numerum dicere coner aquae, utque viae casus, ut amara pericula ponti, ut taceam strictas in mea fata manus, barbara me tellus orbisque novissima magni sustinet et saevo cinctus ab hoste locus, hinc ego traicerer - neque enim mea culpa cruenta est - esset, quae debet, si tibi cura mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 212)
nec fore perpetuam sperat sibi numinis iram, conscius in culpa non scelus esse sua.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 48)
at nunc me pariter serva iudiciumque tuum, si modo non aliqua est in me nova culpa, tuamque mutarunt subito crimina nostra fidem, spiritus hic, Scythica quem non bene ducimus aura, quod cupio, membris exeat ante meis, quam tua delicto stringantur pectora nostro, et videar merito vilior esse tibi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 610)
nec dubito quin sint et in hoc non pauca libello barbara . non hominis culpa, sed ista loci.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 722)
neve tamen tota capias fera gaudia mente, non est placandi spes mihi nulla dei, vel quia peccavi citra scelus, utque pudore non caret, invidia sic mea culpa caret, vel quia nil ingens ad finem solis ab ortu illo, cui paret, mitius orbis habet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 811)
mollior est culpam poena secuta meam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 116)
tu tamen, ut possis falsae quoque pellere culpae crimina, quod non es, ne videare, cave.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1312)
198. Res politica et oeconomica alia in aliam refert culpam, quod ad paupertatem et ambitalem degradationem attinet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 252:1)
exibis vagus huc illuc fluitantibus errat Iudaeus, postquam patria de sede revulsus supplicium pro caede luit, Christique negati sanguine respersus commissa piacula solvit, en quo priscorum virtus defluxit avorum!
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3170)
fit mixta deinde peccandi natura luto cum simplice flatu, sed fortasse animam, Domini quia fluxit ab ore, conpositam factamque neges, velut ipsa Dei pars, quod dictu scelus est, taetras trahat oblita culpas et pessum damnata ruens chaos intret opertum, sit res illa Dei, non abnuo;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3268)
solus labe caret peccati conditor orbis, ingenitus 1 genitusque Deus, Pater et Patre natus, solus et exceptus tormentum admittere triste inviolatus agit, nec quidquam sentit acerbi, exsortem dic esse animam crucis atque doloris, si culpae inmunem vacuamque a crimine nosti, quae peccare valet, valet et succumbere poenae.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3297)
naturam poenae expositam, sed non vitiorum naturam expositam contactibus induit Iesus, atque ideo poenae nil debuit intemeratus, fraude carens, omni culparum aspergine liber.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3305)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION