라틴어 문장 검색

satis pro temeritate unius hominis suppliciorum pensum esse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 686:2)
ceterum adeo suspensa omnia in Liguribus se habere, ut abscedi inde sine pernicie sociorum et damno rei publicae non posset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 56:2)
si quid tamen aequi se habere arbitrarentur, quanto esse satius Romam mittere legatos, seu disceptare seu rogare senatum mallent, quam populum Romanum cum Antiocho lanistis Aetolis non sine magno motu generis humani et pernicie Graeciae dimicare?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 389:1)
sed, ut oportuit in consilio fraude , omnia in maturandam perniciem eorum, qui fecerant, sunt acta.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 433:1)
huic operi intentis supervenit Q. Antonius a praetore missus, qui castigata pertinacia eorum maiorem curam Romanis quam illis ostenderet esse, ne in perniciem urbis pugnaretur;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 368:1)
minae exinde erant, in perniciem suam caecos ruere ni dicto parerent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 489:1)
sexaginta tres postero die comprehensi, a quibus praetor vim arcuerat, non quia salvos vellet sed quia perire causa indicta nolebat, obiecti multitudini iratae, cum aversis auribus pauca locuti essent, damnati omnes et traditi sunt ad supplicium.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 404:1)
iam ubi vos dilapsi domos et in rura vestra eritis, illi coierint, consultabunt de sua salute simul ac vestra pernicie:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 171:3)
si nemo erat idoneus supplicii exactor, in publico animadvertebatur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 195:2)
multi inde fugerunt, de multis sumptum est supplicium.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 337:3)
haec, quae augendae amplitudinis eius causa facta erant, extemplo in invidiam, mox etiam in perniciem adulescenti verterunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 568:1)
simulatis lacrimis in alterius perniciem veras meas lacrimas suspectas tibi fecit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 138:2)
periculo suo te exterret, ut innoxio fratri per eundem te maturet perniciem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 140:1)
hunc quoque Perseus, sicut plerosque patris amicorum, ex quo haud cuiquam dubium esse coeperat, ad quem regis animo ita inclinato hereditas regni pertineret, inter coniuratos in fratris perniciem habuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 254:1)
Apellem, ministrum quondam fraudis in fratre tollendo atque ob id quaesitum a Philippo ad supplicium, exulantem accersitum post patris mortem ingentibus promissis ad praemia tantae perpetratae rei clam interfecisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 44:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION