도구

도구

라틴어 문장 검색

Idemque poenam erroris sui in semet ipsos recipientcs, cum in XXIIa die mensis paschae diem statuunt dominicum, legitimos utique terminos paschae aperta transgressione uiolant, utpote qui ab illius diei uespera pascha incipiunt, in qua hoc lex consummari et perfici debere decreuit, illam in pascha diem adsignent primam, cuius in lege mentio nulla usquam repperitur, id est quartae primam septimanae.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 5:13)
hanc accipere debere tonsuram, quam plenam esse rationis audimus, omnes, qui in meo regno sunt, clericos decerno.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 12:6)
et mox, peracto pascha, hoc est VIIa Iduum Maiarum die, Osric rex Nordanhymbrorum uita decessit, cum ipse regni, quod XI annis gubernabat, successorem fore Ceoluulfum decreuisset, fratrem illius, qui ante se regnauerat, Coenredi regis, cuius regni et principia et processus tot ac tantis redundauere rerum aduersantium motibus, ut, quid de his scribi debeat, quemue habitura sint finem singula, necdum sciri ualeat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXIII.17)
quem postquam castra ponere et ad urbem accessurum Veientes audivere, obviam egressi, ut potius acie decernerent quam inclusi de tectis moenibusque dimicarent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 163:1)
decreverunt enim ut cum populus regem iussisset, id sic ratum esset, si patres auctores fierent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 187:1)
adeo id gratum plebi fuit ut, ne victi beneficio viderentur, id modo sciscerent iuberentque, ut senatus decerneret qui Romae regnaret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 189:1)
audito nomine Numae patres Romani, quamquam inclinari opes ad Sabinos rege inde sumpto videbantur, tamen neque se quisquam nec factionis suae alium nec denique patrum aut civium quemquam praeferre illi viro ausi ad omnes Numae Pompilio regnum deferendum decernunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 195:1)
tum peregit verbis auspicia quae mitti vellet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 200:1)
itaque, sinos di amant, quoniam non contenti libertate certa in dubiam imperii servitiique aleam imus, ineamus aliquam viam qua utri utris imperent, sine magna clade, sine multo sanguine utriusque populi decerni possit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 240:2)
eam alitem, ea regione caeli et eius dei nuntiam venisse, circa summum culmen hominis auspicium fecisse, levasse humano superpositum capiti decus, ut divinitus eidem redderet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 367:3)
Servius cum trabea et lictoribus prodit ac sede regia sedens alia decernit, de aliis consulturum se regem esse simulat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 427:1)
hoc perpetuitatis auspicio accepto secutum aliud magnitudinem imperii portendens prodigium est:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 561:1)
arcessita deinde auxilia et a Latinis populis et a Cumis tantum spei fecere ut acie decernere auderent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 156:1)
correpti consules cum, quid ergo se facere vellent, nihil enim segnius molliusve quam patribus placeat acturos, percunctarentur, decernunt ut dilectum quam acerrimum habeant:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 297:1)
senatus tumultuose vocatus tumultuosius consulitur, quaestionem postulantibus iis qui pulsati fuerant, decernente ferocissimo quoque non sententiis magis quam clamore et strepitu.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 307:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION