도구

도구

라틴어 문장 검색

"Deus" inquiebat "iudicium tuum regi da et iustitiam tuam filio regis". 8.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 13:25)
Nam ubicunque humanum iudicium deficit, vel ignorantie tenebris involutum vel propter presidium iudicis non habere, ne iustitia derelicta remaneat recurrendum est ad Illum qui tantum eam dilexit ut, quod ipsa exigebat, de proprio sanguine ipse moriendo supplevit;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 30:3)
"Iustus Dominus et iustitias dilexit". 2.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 30:5)
Et si Deus adest, nonne nefas est arbitrari iustitiam succumbere posse, quam ipse in tantum diligit, quantum superius prenotatur?
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 30:19)
Cumque duo populi ex ipsa troyana radice in Ytalia germinassent, romanus videlicet et albanus, atque de signo aquile deque penatibus aliis Troyanorum atque dignitate principandi longo tempore inter se disceptatum esset, ad ultimum de comuni assensu partium, propter iustitiam cognoscendam, per tres Oratios fratres hinc et per totidem Curiatios fratres inde in conspectu regum et populorum altrinsecus expectantium decertatum est:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 31:19)
nec miseret eos pauperum Cristi, quibus non solum defraudatio fit in ecclesiarum proventibus, quinymo patrimonio ipsa cotidie rapiuntur, et depauperatur Ecclesia dum, simulando iustitiam, executorem iustitie non admittunt. 2.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 33:4)
quia coram eo iustitia inventa est in me".
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 1:3)
quoniam, si fuisset, maximus Guido Guinizelli, Guido Ghisilerius, Fabrutius et Honestus et alii poetantes Bononie nunquam a proprio divertissent:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 141:4)
Honestus:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 147:1)
secundum quod rationale, honestum querit, in quo solus est, vel angelice sociatur [nature].
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 18:5)
Tertio in eo quod est honestum:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 20:7)
Senatus, autem Britannicus, immoderata imperii libidine incensus, quam justitiae non solum adversam, sed ne regni quidem ipsius Anglici formae consonam esse novit, successumque felicem, in genere quovis certaminis, in quo justi verique ratio habita sit, desperans, colonias hasce vi in servitutem redigendi consilium crudele cepit, inivitque:
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUARTUM.45)
Tamen, quantumvis Senatus iste, prae nimia imperii aviditate, caecutiat, jusque et hominum existimationem contemnat, nosmetipsos, ob amorem in gentes reliquas, ad causae, qua versamur, justitiam exponendam impelli arbitramur.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUARTUM.47)
Justitia, igitur, causae, auxilioque divino freti, ad facinora magna et praeclara nosmet accingamus.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUINTUM.42)
sperans, scilicet, hujusce diei dedecus, honesta morte, adversisque vulneribus vitari posse.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT SEPTIMUM.51)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION