라틴어 문장 검색

quae tamen si tolerabiles erunt, ferendae sunt et honos veteri amicitiae tribuendus, ut is in culpa sit qui faciat, non is qui patiatur, iniuriam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 99:3)
digni autem sunt amicitia, quibus in ipsis inest causa cur diligantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 100:1)
quod nisi idem in amicitiam transferetur, verus amicus numquam reperietur:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 101:3)
in talibus ea, quam iam dudum tractamus, stabilitas amicitiae confirmari potest, cum homines benevolentia coniuncti primum cupiditatibus eis quibus ceteri serviunt imperabunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 104:3)
nam maximum ornamentum amicitiae tollit, qui ex ea tollit verecundiam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 104:6)
itaque in eis perniciosus est error, qui existimant libidinum peccatorumque omnium patere in amicitia licentiam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 105:1)
virtutum amicitia adiutrix a natura data est, non vitiorum comes, ut, quoniam solitaria non posset virtus ad ea quae summa sunt pervenire, coniuncta et consociata cum altera perveniret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 105:2)
ut et, cum haec adsint, beata vita sit, et sine his esse non possit quod cum optimum maximumque sit, si id volumus adipisci, virtuti opera danda est, sine qua nec amicitiam neque ullam rem expetendam consequi possumus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 106:2)
nam, implicati ultro et citro vel usu diuturno vel etiam officiis, repente in medio cursu amicitias exorta aliqua offensione disrumpimus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 107:5)
una est enim amicitia in rebus humanis, de cuius utilitate omnes uno ore consentiunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 109:2)
De amicitia omnes ad unum idem sentiunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 109:7)
postremo ei qui se totos tradiderunt voluptatibus, sine amicitia vitam esse nullam, si modo velint aliqua ex parte liberaliter vivere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 109:9)
serpit enim nescio quo modo per omnium vitas amicitia nec ullam aetatis degendae rationem patitur esse expertem sui.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 110:1)
est enim varius et multiplex usus amicitiae multaeque causae suspicionum offensionumque dantur, quas tum evitare, tum elevare, ferre sapientis est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 112:2)
una illa subeunda est offensio ut et utilitas in amicitia et fides retineatur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 112:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION