도구

도구

라틴어 문장 검색

Sexto ubi quid vellet parens quidve praeciperet tacitis ambagibus patuit, primores civitatis criminando alios apud populum, alios sua ipsos invidia opportunos interemit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 553:1)
consuli deinde qui superfuerat, ut sunt mutabiles volgi animi, ex favore non invidia modo sed suspicio etiam cum atroci crimine orta.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 69:1)
ibi audire iussis consul laudare fortunam collegae, quod liberata patria, in summo honore, pro re publica dimicans, matura gloria necdum se vertente in invidiam, mortem occubuisset:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 72:1)
se superstitem gloriae suae ad crimen atque invidiam superesse, ex liberatore patriae ad Aquilios se Vitelliosque recidisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 72:2)
invidiamque eam sua sponte gliscentem insignis unius calamitas accendit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 241:2)
adeo supererant animi ad sustinendam invidiam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 290:4)
adeo tumultuose excepta est clamoribus undique et indignatione patrum, si, quod imperio consulari exsequendum esset, invidiam eius consules ad senatum reicerent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 294:2)
consules quid mandatum esset a senatu videbant, sed eorum qui intra parietes curiae ferociter loquerentur neminem adesse invidiae suae participem;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 300:1)
restiterunt tamen adversae invidiae usique sunt qua suis quisque, qua totius ordinis viribus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 384:1)
abductis deinde legionibus ex agro Romano invidia rei oppressum perisse tradunt alii alio leto.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 437:3)
ceterum tota invidia tribuniciae potestatis versa in auctorem est, nec in eum consules acrius quam ipsius collegae coorti sunt, auxilioque eorum dilectum consules habent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 471:1)
invidiae erat amissum Cremerae praesidium, cum haud procul inde stativa consul habuisset;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 579:4)
sed fervidi animi vir, ut in publico periculo ante, sic tum in suo, non tribunos modo sed plebem oratione feroci refutando, exprobrandoque T. Meneni damnationem mortemque, cuius patris munere restituta quondam plebs eos ipsos quibus tum saeviret magistratus, eas leges haberet, periculum audacia discussit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 583:2)
consules, nihil Meneni damnatione, nihil periculo deterriti Servili, summa vi resistunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 594:3)
Marci, Meneni damnationem et mortem sibi proponat ante oculos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 598:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION