도구

도구

라틴어 문장 검색

Exposuisse hactenus iuuat;
(세네카, Controversiae, Sententiae divisiones colores controversiarum., De ui sit actio. Quidam duos filios sub nouerca amisit: dubia cruditatis et ueneni signa insecuta sunt. Tertium filium eius maternus auus rapuit, qui ad uisendos aegros non fuerat admissus. quaerenti per praeconem dixit apud se esse. accusatur de ui. 2:6)
Nescio quomodo miserum esse inter miserias iuuat et plerumque omnis dolor per lacrimas effluit.
(세네카, Controversiae, Annaei Senecae oratorum et rhetorum sententiae divisiones colores controversiarum. liber X., Iniuriarum sit actio. Quidam cum haberet filium et diuitem inimicum, occisus inspoliatus inuentus est. adulescens sordidatus diuitem sequebatur; diues eduxit in ius eum et postulauit ut si quid suspicaretur, accusaret se. pauper ait: accusabo cum potero, e 6:7)
Utuntur natura sua et cuncta interque illa ipsos munerum suorum malos interpretes iuvant.
(세네카, 행복론, L. Annaei Senecae ad Aebutium Liberalem: de Beneficiis Liber I 10:4)
quid ista nos scientia iuvat ?
(세네카, 행복론, L. Annaei Senecae ad Aebutium Liberalem: de Beneficiis Liber I 25:2)
non numquam enim magis nos obligat, qui dedit parva magnifice, qui " regum aequavit opes animo," qui exiguum tribuit sed libenter, qui paupertatis suae oblitus est, dum meam respicit, qui non voluntatem tantum iuvandi habuit sed cupiditatem, qui accipere se putavit beneficium, cum daret, qui dedit tamquam numquam1 recepturus, recepit, tamquam non dedisset, qui occasionem, qua prodesset, et occupavit et quaesiit.
(세네카, 행복론, L. Annaei Senecae ad Aebutium Liberalem: de Beneficiis Liber I 51:3)
Tunc iuvat accepisse beneficium et supinis quidem manibus, ubi illud ratio ad dignos perducit, non quolibet casus et consilii indigens impetus defert ;
(세네카, 행복론, L. Annaei Senecae ad Aebutium Liberalem: de Beneficiis Liber I 93:3)
Interdum etiam ipse, qui iuvatur, vel fallendus est, ut habeat nec, a quo acceperit, sciat.
(세네카, 행복론, Liber II 36:1)
Ut a te nihil accipere iuvat !
(세네카, 행복론, Liber II 51:2)
Adspicienda ergo non minus sua cuique persona est quam eius, de quo iuvando quis cogitat.
(세네카, 행복론, Liber II 69:7)
Illud vero homini verecundo et probo miserrimum est, si eum amare oportet, quem non iuvat.
(세네카, 행복론, Liber II 78:4)
Totiens admoneam necesse est non loqui me de sapientibus, quos, quidquid oportet, et iuvat, qui animum in potestate habent et legem sibi, quam volunt, dicunt, quam dixerunt, servant, sed de imperfectis hominibus honestam viam sequi volentibus, quorum adfectus saepe contumaciter parent.
(세네카, 행복론, Liber II 79:1)
Generosi animi est et magnifici iuvare, prodesse ;
(세네카, 행복론, Liber III 67:2)
At quem iuvat accepisse, aequali perpetuaque voluptate fruitur et animum eius, a quo accepit, non rem intuens gaudet.
(세네카, 행복론, Liber III 76:3)
interim nos iuvat sterilis beneficii conscientia.
(세네카, 행복론, Liber IV 49:4)
Nam quo alio tuti sumus, quam quod mutuis iuvamur officiis ?
(세네카, 행복론, Liber IV 83:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION