라틴어 문장 검색

attendit torvo tristis Rhamnusia vultu, ac primum implevitque toros oculisque nitorem addidit ac solito sublimius ora levavit, heu!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, consolatio ad Flavium Ursum de amissione pueri delicati35)
At tu, seu rapidum poli per axem Famae curribus arduis levatus, qua surgunt animae potentiores, terras despicis et sepulcra rides;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, genethliacon Lucani ad Pollam38)
ast ego, Dardaniae quamvis sub collibus Albae rus proprium magnique ducis mihi munere currens unda domi curas mulcere aestusque levare sufficerent, notas Sirenum nomine rupes facundique larem Polli non hospes habebam, assidue moresque viri pacemque novosque Pieridum flores intactaque carmina discens.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Hercules Surrentinus Pollii Felicis23)
his caedere silvas et levare trabes, illis immergere curae fundamenta solo.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Hercules Surrentinus Pollii Felicis53)
ante rates pigro torpebant aequora somno, nec spumare Thetis nee spargere nubila fluctus audebant, visis tumuerunt puppibus undae, inque hominem surrexit hiems, tune nubila Plias Oleniumque pecus, solito tune peior Orion, iusta queror;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, propempticon Maecio Celeri24)
semper odoratis spirabunt floribus arae, semper et Assyrios felix bibet urna liquores et lacrimas, qui maior honos, hic sacra litabit manibus eque tua tumulum tellure levabit, nostra quoque exemplo meritus tibi carmina sancit hoc etiam gaudens cinerem donasse sepulcro.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum80)
Has ego te sedes - nam nec mihi barbara Thrace nec Libye natale solum - transferre laboro, quas et mollis hiems et frigida temperat aestas, quas imbelle fretum torpentibus adluit undis, pax secura locis et desidis otia vitae et numquam turbata quies somnique peracti.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, ecloga ad uxorem 33)
ipse etiam immensi reparator maximus aevi attollit vultus et utroque a limine grates Ianus agit, quem tu vicina Pace ligatum omnia iussisti componere bella novique in leges iurare fori, levat ecce supinas hinc atque inde manus geminaque haec voce profatur:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Septimus Decimus Consulatus Imp. Aug. Germanici6)
hi caedunt nemus exuuntque montes, hi ferro scopulos trabesque levant;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Via Domitiana11)
At flavum caput umidumque late crinem mollibus impeditus ulvis Vulturnus levat ora maximoque pontis Caesarei reclinus arcu raucis talia faucibus redundat:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Via Domitiana17)
Haec amnis pariterque se levarat ingenti plaga marmorata dorso, huius ianua prosperumque limen arcus, belligeris ducis tropaeis et totis Ligurum nitens metallis, quantus nubila qui coronat imbri.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Via Domitiana22)
"dicebam, veniet - manete campi atque amnis - , veniet favente caelo, qui foedum nemus et putres harenas celsis pontibus et via levabit."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Via Domitiana35)
Forte remittentem curas Phoeboque levatum pectora, cum patulis tererem vagus otia Saeptis iam moriente die, rapuit me cena benigni Vindicis, haec imos animi perlapsa recessus inconsumpta manet, neque enim ludibria ventris hausimus aut epulas diverso a sole petitas vinaque perpetuis aevo certantia fastis, a miseri, quos nosse iuvat quid Phasidis ales distet ab hiberna Rhodopes grue, quis magis anser exta ferat, cur Tuscus aper generosior Umbro, lubrica qua recubent conchylia mollius alga:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Hercules Epitrapezios novi vindicis1)
licet ipse levandos ad gemitus silvis comitatus et amnibus Orpheus adforet atque omnis pariter matertera vatem, omnis Apollineus tegeret Bacchique sacerdos:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam13)
pars ostro tenues auroque sonantes emunire toros alteque inferre tapetas, pars teretes levare manu ac disponere mensas.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권179)

SEARCH

MENU NAVIGATION