라틴어 문장 검색

itaque et Herodotus et eadem superiorque aetas numero caruit nisi quando temere ac fortuito, et scriptores perveteres de numero nihil omnino, de oratione praecepta multa nobis reliquerunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 55장 4:1)
Quod idem fit in numeris, in quibus quasi necessitati parere coguntur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 60장 1:3)
Neque enim esse possunt rebus ignotis nota nomina, sed cum verba aut suavitatis aut inopiae causa transferre soleamus, in omnibus hoc fit artibus, ut, cum id appellandum sit quod propter rerum ignorationem ipsarum nullum habuerit ante nomen, necessitas cogat aut novum facere verbum aut a simili mutuari.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 62장 3:3)
O virum simplicem qui nos nihil celet, sapientem qui serviendum necessitati putet!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 69장 1:1)
nobis autem in scribendo atque in dicendo necessitatis excusatio non probatur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 69장 1:3)
cum autem erit talis causa, ut in ea non sit efficiendi necessitas, necessaria conclusio non sequitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 16장1)
ignorata, quae necessitate effecta sunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 17장7)
facit etiam necessitas fidem, quae tum a corporibus turn ab animis nascitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 20장1)
concursio autem fortuitorum talis est, ut si interven- tum est casu, cum aut ageretur aliquid quod proferendum non esset, aut diceretur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 20장 2:1)
Democritum enim, magnum illum quidem virum, sed levibus et rotundis corpusculis efficientem animum concursu quodam fortuito, omittamus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 22:5)
illam vero funditus eiciamus individuorum corporum levium et rutundorum concursionem fortuitam, quam tamen Democritus concalefactam et spirabilem, id est animalem, esse volt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 41:1)
quod si tanta vis est ad habitum mentis in is quae gignuntur in corpore, ea sunt autem, quaecumque sunt, quae similitudinem faciant, nihil necessitatis adfert, cur nascantur animi, similitudo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 79:8)
nec enim cuiquam bono mali quicquam evenire potest nec vivo nec mortuo, nec umquam eius res a dis inmortalibus neglegentur, nec mihi ipsi hoc accidit fortuito.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 98:1)
non enim temere nec fortuito sati et creati sumus, sed profecto fuit quaedam vis, quae generi consuleret humano nec id gigneret aut aleret, quod cum exanclavisset omnes labores, tum incideret in mortis malum sempiternum:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 117:3)
quod i ferunt animo iniquo, qui certis quibusdam destinatisque sententiis quasi addicti et consecrati sunt eaque necessitate constricti, ut etiam, quae non probare soleant, ea cogantur constantiae causa defendere:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 5:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION