라틴어 문장 검색

et iudicare difficile est sane nisi expertum, experiendum autem est in ipsa amicitia:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 79:5)
qui igitur utraque in re gravem constantem stabilem se in amicitia praestiterit, hunc ex maxime raro genere hominum iudicare debemus et paene divino.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 81:8)
omnino amicitiae corroboratis iam confirmatisque et ingeniis et aetatibus iudicandae sunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 94:1)
quocirca, dicendum est enim saepius, cum iudicaris, diligere oportet;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 107:1)
non, cum dilexeris, iudicare.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 107:2)
atque hoc maxime iudicaretur, si quid tale possit contingere, ut aliquis nos deus ex hac hominum frequentia tolleret et in solitudine uspiam collocaret atque ibi suppeditans omnium rerum quas natura desiderat, abundantiam et copiam, hominis omnino aspiciendi potestatem eriperet - quis tam esset ferreus qui vitam ferre posset cuique non auferret fructum voluptatum omnium solitudo?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 110:3)
contio, quae ex imperitissimis constat, tamen iudicare solet, quid intersit inter popularem, id est assentatorem et levem civem, et inter constantem et verum et gravem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 120:2)
cum praesertim non modo numquam sit aut illius a me cursus impeditus aut ab illo meus, sed contra semper alter ab altero adiutus et communicando et monendo et favendo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 1장 3:2)
quod mihi nulla res eripiet te praesertim tam studioso mei.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 6장 2:4)
Nam et aures ipsae quid plenum, quid inane sit iudicant et spiritu quasi necessitate aliqua verborum com- prehensio terminatur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 8장 5:2)
quod idem fecisse Gorgiam, quem singularum rerum laudes vitupera- tionesque conscripsisse, quod iudicaret hoc oratoris esse maxime proprium, rem augere posse laudando vituperan- doque rursus affligere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 12장 3:1)
quem vero exstet et de quo sit memoriae proditum eloquen- tem fuisse et ita esse habitum, primus est M. Cornelius Cethegus, cuius eloquentiae est auctor et idoneus quidem mea sententia Q. Ennius, praesertim cum et ipse eum audi- verit et scribat de mortuo:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 15장1)
praesertim cum Fannius numquam sit habitus elinguis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 26장 3:5)
is soceri instituto, quem, quia cooptatus in augurum conlegium non erat, non admodum diligebat, praesertim cum ille Q. Scaevolam sibi minorem natu generum praetulisset - cui tamen Laelius se excusans non genero minori dixit se illud, sed maiori filiae detulisse - , is tamen instituto Laeli Panaetium audiverat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 26장 4:1)
qui quidem in tribunatu iudicaverit contra P. Africani avunculi sui testimonium vacationem augures quo minus iudiciis operam darent non habere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 31장 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION