도구

도구

라틴어 문장 검색

Illud tamen memorabile de Restione latore ipsius legis fertur, eum quoad vixit foris postea non recoenasse, ne testis fieret contemptae legis quam ipse bono publico pertulisset.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 13:5)
Quamvis hoistilem ad tumulum, quamvis iussa mori, felicior tamen quam ego, quia sortitus non pertulit ullos.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 2:7)
Hunc ego si potui tantum sperare dolorem, Et perferre, soror, potero.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 6:5)
Pertulerit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 15:1)
Quae ab isto sic spoliata atque direpta est, ut non ab hoste aliquo, qui tamen in bello religionem et consuetudinis iura retineret, sed ut a barbaris praedonibus vexata esse videatur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 11:2)
Nec negaverim esse malorum genera quae non vult qui pertulit vel transacta meminisse, nec minus interrogatus offenditur quam cum in ipsis malis fuit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, II. 10:1)
ut qui carnifices expertus est et tormenta membrorum, aut qui infaustas pertulit orbitates, vel cui nota quondam adflicta censoria est.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, II. 10:2)
Nam et ferrum cum tactu sit frigidum, — ψυχρὸν δ’ ἕλε χαλκὸν ὀδοῦσιν, si tamen solem pertulerit, concalescit, et calor advena nativum frigus expellit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VI. 2:2)
Si ergo levem pertulerint inpulsum vini, non accipiunt haec mala, sed incitant quibus aetatis ratione iam capti sunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VI. 21:3)
Aut si manere dederimus, quemadmodum aliquem retinebunt colorem, cuius natura cum sit incorporea, tamen numquam potest esse sine corpore?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 10:2)
Nuper enim mihi de Tiburti agro meo exhibiti sunt apri quos obtulit silva venantibus, et quia diutule continuata venatio est, perlati sunt alii interdiu, noctu alii.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 15:3)
Quod ubi scitum est, qui sequenti nocte deferebant infixo cuicumque parti corporis acuto aeneo apros carne integra pertulerunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 16:3)
Quodsi tibi fata dedissent Maiores in luce moras, tu sola furentes Inde virum poteras atque hinc retinere parentem, Armatasque manus excusso iungere ferro, Ut generos mediae soceris iunxere Sabinae.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 2:53)
Hi vada liquerunt Isarae, qui, gurgite ductus Per tam multa suo, famae maioris in amnem Lapsus, ad aequoreas nomen non pertulit undas.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 5:2)
nec iam alveus amnem, Nec retinent ripae, redditque cadavera campo.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 2:100)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION