라틴어 문장 검색

119. Deviati anthropocentrismi reprobatio necessitudinum inter personas momentum ne postponere quidem debet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 157:1)
Cum christiana mens vindicat in hominem peculiare bonum supra ceteras creaturas, locum praebet aestimationi cuiusque personae humanae et hoc modo efficit ut alius agnoscatur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 157:3)
Ex eo quod ad “tu” patet, cum cognoscere, amare et colloqui possit, id maximam praestat personae humanae nobilitatem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 157:4)
Nam vinculum ambitus segregatum a necessitudinibus cum aliis personis et cum Deo proponi nequit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 157:6)
Acceptabile non videtur iter educativum ad personas infirmas accipiendas quae inter nos sunt, quaeque nonnumquam molestae vel importunae sunt, cum embryo humanus non custoditur, etiamsi eius adventus causa sit incommodorum et difficultatum:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 158:2)
Quapropter mirandum non est, cum ubique adsit paradigma technocraticum et humanum imperium sine limitibus adoretur, simul progredi in personis hunc relativismum in quo omnia sint nullius momenti nisi proximis inserviunt propriis utilitatibus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 161:4)
125. Si cogitamus quae aptae sint necessitudines hominis cum mundo qui eum circumdat, necessitas congruae notionis laboris exstat, quia, si loquimur de necessitudine inter hominem et res, interrogatio proponitur de significatione et proposito actionis humanae super realitate.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 165:1)
Desinere studere personis deferre ad maiorem directum proventum accipiendum, pessimum est pro societate negotium.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 168:11)
130. In cogitatione philosophica et theologica creationis, quam demonstrare studuimus, clare animadvertitur personam humanam, sua cum peculiari ratione suaque scientia, non esse elementum externum qui ex toto excludi debeat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 171:1)
Hodie inquisitio quaestionum ambitalium separari non potest a perscrutatione circumstantiarum humanarum, familiarium, operis, urbanarum nec non a relatione uniuscuiusque personae secum, quae definitum generat modum relationum cum aliis et cum ambitu.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 185:5)
Ad hanc significationem, oecologia socialis est necessario institutionalis atque gradatim diversas assequitur mensuras quae a coetu sociali primario, familia, progrediuntur usque ad vitam internationalem, per communitatem localem transeuntes et Nationem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 186:3)
147. Ut loqui de germana progressione possimus, necessarium est explorare an melior condicio integralis efficiatur in qualitate vitae humanae, et hoc analysim implicat loci in quo personae vivunt.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 193:1)
148. Mirabilis est inventio et magnanimitas personarum et coetuum qui evertere limites ambitus valent, condicionum effectus mutantes malos atque discentes vitam suam moderari inter res confusas mutabilesque.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 194:1)
Exempli gratia, quibusdam in locis, in quibus frontes aedificiorum multo sunt in deterius mutatae, sunt personae quae percuriose partes internas suarum habitationum colant, vel optime se sentiant ob benignitatem amicitiamque gentis.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 194:2)
Sensus suffocationis, quae glomeratis domibus ac locis plurimorum inhabitantium gignitur, vincitur si vincula humana proximitatis et caloris evolvuntur, si communitates creantur, si limites ambitales intra unamquamque personam compensantur, quae se ipsam sentit in complexum communionis et proprietatis insertam.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 194:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION