라틴어 문장 검색

Verum quia naturalis amor diuturnam esse derisionem non patitur, sed, ut sol estivus qui disiectis nebulis matutinis oriens luculenter irradiat, derisione omissa, lucem correctionis effundere mavult, ad dirumpendum vincula ignorantie regum atque principum talium, ad ostendendum genus humanum liberum a iugo ipsorum, cum Propheta sanctissimo me me subsequenter hortabor subsequentia subassummens:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 1:12)
Unde ipse probat soli Deo competere miracula operari:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 11:4)
Deinde arguunt quod, quemadmodum luna, que est luminare minus, non habet lucem nisi prout recipit a sole, sic nec regnum temporale auctoritatem habet nisi prout recipit a spirituali regimine. 4.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 4:7)
Quantum est ad esse, nullo modo luna dependet a sole, nec etiam quantum ad virtutem, nec quantum ad operationem simpliciter;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 4:53)
Sed quantum ad melius et virtuosius operandum, recipit aliquid a sole, quia lucem habundantem:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 4:56)
luna recipit lucem a sole qui est regimen spirituale;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 4:62)
Nam quicunque tam obscene rationis est ut locum sue nationis delitiosissimum credat esse sub sole, hic etiam pre cunctis proprium vulgare licetur, idest maternam locutionem, et per consequens credit ipsum fuisse illud quod fuit Ade.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 34:2)
6. Hiis solis post confusionem remansit, ut Redemptor noster, qui ex illis oriturus erat secundum humanitatem, non lingua confusionis, sed gratie frueretur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 38:1)
7. Solis etenim in uno convenientibus actu eadem loquela remansit:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 47:1)
Et quoniam quod diffinitum est pluribus generale videtur, resumentes diffinitum iam generale vocabulum per quasdam differentias solum quod petimus distinguamus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 125:3)
Nam quedam stantia est que solis endecasillabis gaudet esse contexta, ut illa Guidonis de Florentia
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 166:2)
instar, enim, solis, mundum universum beneficio afficere volebat.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM QUINTUM.44)
Si potes Archiacis conuiua recumbere lectisnec modica cenare times holus omne patella,supremo te sole domi, Torquate, manebo.
(호라티우스의 첫번째 편지, 051)
impune licebit aestiuam sermone benigno tendere noctem.
(호라티우스의 첫번째 편지, 057)
Hunc solem et stellas et decedentia certistempora momentis sunt qui formidine nullaimbuti spectent.
(호라티우스의 첫번째 편지, 062)

SEARCH

MENU NAVIGATION