라틴어 문장 검색

Qui tamen insequitur pennis adiutus Amoris, ocior est requiemque negat tergoque fugacis inminet et crinem sparsum cervicibus adflat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 53:7)
Quae quamquam iusta est, cura tamen adiuvat illam permulcetque comas chlamydemque, ut pendeat apte, collocat, ut limbus totumque appareat aurum, ut teres in dextra, qua somnos ducit et arcet, virga sit, ut tersis niteant talaria plantis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 60:10)
modo diva triformis adiuvet et praesens ingentibus adnuat ausis."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 12:13)
Quoque minus dubites, sic has deus aequoris artes adiuvet, ut nemo iamdudum litore in isto, me tamen excepto, nec femina constitit ulla.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 86:14)
Idque ego defunctum terra caelestibus oris accipiam, cunctisque meum laetabile factum dis fore confido.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 19:10)
quique in se crimen traxit voluitque videri Olenos esse nocens, tuque, o confisa figurae, infelix Lethaea, tuae, iunctissima quondam pectora, nunc lapides, quos umida sustinet Ide.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 7:2)
Iam solitos poscunt cursus populusque paterque, cum me sollicita proles Neptunia voce invocat Hippomenes "Cytherea" que comprecor, ausis adsit ait "nostris et quos dedit adiuvet ignes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 60:1)
At sua Tydides mecum communicat acta, me probat et socio semper confidit Ulixe.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 22:2)
mox quadrupes rituque tulit sua membra ferarum, paulatimque tremens et nondum poplite firmo constitit adiutis aliquo conamine nervis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 21:5)
optavi, peteres caelestia sidera tarde, parsque fui turbae parva precantis idem, et pia tura dedi pro te, cumque omnibus unus ipse quoque adiuvi publica vota meis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 126)
etenim maiora libelli et diuturna magis Sunt monimenta mihi, quos ego confido, quamvis nocuere, daturos nomen et auctori tempora longa suo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 353)
Vel cum technica ars dirigitur ante omnia ad aliorum realia negotia solvenda, addito proposito adiuvandi alios ut maiore cum dignitate et minore aegritudine vivant.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 149:4)
113. Ceterum, homines haud credere amplius videntur in felix futurum tempus, non confidunt caece crastinum diem futurum meliorem, initium sumendo ab hodiernis mundi condicionibus praesentibusque technicae facultatibus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 150:1)
Re vera, humanum opus quod prudentem adiuvat progressionem creati, formam aptissimam constituit ad curam adhibendam de eo ipso, quia se ponit Dei instrumentum, ut virtutes manifestentur quas Ipse in res inseruit:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 164:4)
Utcumque res se habet, legitima est actio quae ad naturam spectat “ut ea adiuvetur secundum suam essentiam ad sese explicandam, quam est creationis, quam Deus voluit”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 173:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION