라틴어 문장 검색

Qui concessit et inter alia proprie uxoris digitum tenendo militis annulum inposuit.
(HISTORIA SEPTEM SAPIENTUM, 20. Filii regis historia: Inclusa 1:30)
nunc mihi summa licet contingere sidera plantis:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 8b14)
hunc duo sectati fratres, Aquilonia proles (nunc superat Zetes, nunc superat Calais), oscula suspensis instabant carpere plantis, oscula et alterna ferre supina fuga.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 2011)
sive lyrae carmen digitis percussit eburnis, miramur, facilis ut premat arte manus;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 16)
nequiquam perfusa meis unguenta capillis, ibat et expenso planta morata gradu.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 42)
quam si perdideris, quis erit qui talia cantet, (haec mea Musa levis gloria magna tua est), qui caput et digitos et lumina nigra puellae,
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 1214)
nulla meis frustra lustrantur compita plantis;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 22a3)
aut in amore dolere volo aut audire dolentem, sive meas lacrimas sive videre tuas, tecta superciliis si quando verba remittis, aut tua cum digitis scripta silenda notas.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 811)
at nostra ingenti vadit circumdata turba, nec digitum angustast inseruisse via;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 149)
lateri uestis adusta fuit, et solitum digito beryllon adederat ignis, summaque Lethaeus triuerat ora liquor.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 75)
pocula mi digitos inter cecidere remissos, palluerantque ipso labra soluta mero.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 832)
et sum, quod digitis quinque legatur, onus.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 1111)
quem dicere digno non datur eloquio, nec si modo surgat Averno qui cantu flexit scopulos digitisque canoris compulit auritas ad plectrum currere silvas, cum starent Hebri latices cursuque ligato fluminis attoniti carmen magis unda sitiret.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 33)
comitataque gressum laeta per impressas rorat Vindemia plantas.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 146)
"frustra sibi natus Ophelte Sicaniam tribuit palmam, plantasque superbas haud ita per siccam Nemeen citus extulit Arcas, cuius in Aetolo volitantem pulvere matrem horruit Hippomenes, multo qui caespite circi contemptu praemissus erat, cum carceris antro emicuit pernix populo trepidante virago, nil toto tactura gradu, cum pallidus ille respiceret medium post se decrescere campum et longas ad signa vias flatuque propinquo pressus in hostili iam curreret anxius umbra, donec ad anfractum metae iam iamque relictus concita ter sparso fregit vestigia pomo."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 73)

SEARCH

MENU NAVIGATION