도구

도구

라틴어 문장 검색

Tum Cotta 'quoniam [id,] quod difficillimum nobis videbatur, ut omnino de his rebus, Crasse, loquerere, adsecuti sumus, de reliquo iam nostra culpa fuerit, si te, nisi omnia, quae percontati erimus, explicaris, dimiserimus.'
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 100:1)
'Atqui' inquit [Sulpicius] 'hoc ex te, de quo modo Antonius exposuit, quid sentias, quaerimus, existimesne artem aliquam esse dicendi?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 102:1)
'Sed existimo' inquit 'gratum te his, Crasse, facturum, si ista exposueris quae putas ad dicendum plus quam ipsam artem posse prodesse.'
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 110:2)
quis enim non videt C. Coelio, aequali meo, magno honori fuisse, homini novo, illam ipsam, quamcumque adsequi potuerat, in dicendo mediocritatem?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 117:2)
quotiens enim dicimus, totiens de nobis iudicatur, et, qui semel in gestu peccavit, non continuo existimatur nescire gestum, cuius autem in dicendo quid reprehensum est, aut aeterna in eo aut certe diuturna valet opinio tarditatis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 125:3)
quae quibus a natura minora data sunt, tamen illud adsequi possunt, ut eis, quae habent, modice et scienter utantur et ut ne dedeceat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 132:2)
sine quo cum in vita nihil quisquam egregium, tum certe hoc, quod tu expetis, nemo umquam adsequetur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 134:2)
Quod enim neque precibus umquam nec insidiando nec speculando adsequi potui, ut, quid Crassus ageret meditandi aut dicendi causa, non modo videre mihi, sed ex eius scriptore et lectore Diphilo suspicari liceret, id spero nos esse adeptos omniaque iam ex ipso, quae diu cupimus, cognituros.'
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 136:2)
Tum Crassus 'atqui arbitror, Sulpici, cum audieris, non tam te haec admiraturum, quae dixero, quam existimaturum tum, cum ea audire cupiebas, causam cur cuperes non fuisse;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 137:1)
Postea mihi placuit, eoque sum usus adulescens, ut summorum oratorum Graecas orationes explicarem, quibus lectis hoc adsequebar, ut, cum ea, quae legeram Graece, Latine redderem, non solum optimis verbis uterer et tamen usitatis, sed etiam exprimerem quaedam verba imitando, quae nova nostris essent, dum modo essent idonea.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 155:1)
Quod quidem certis de causis a plerisque aliter existimatur:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 186:1)
Iam illa non longam orationem desiderant, quam ob rem existimem publica quoque iura, quae sunt propria civitatis atque imperi, tum monumenta rerum gestarum et vetustatis exempla oratori nota esse debere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 201:1)
Hanc vim si quis existimat aut ab eis, qui de dicendi ratione scripserunt, expositam esse aut a me posse exponi tam brevi, vehementer errat neque solum inscientiam meam sed ne rerum quidem magnitudinem perspicit:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 203:1)
Qua re non, si eloquentissimus Athenis Pericles idemque in ea civitate plurimos annos princeps consili publici fuit, idcirco eiusdem hominis atque artis utraque facultas existimanda est, nec, si P. Crassus idem fuit eloquens et iuris peritus, ob eam causam inest in facultate dicendi iuris civilis scientia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 216:1)
Quod si in gestu, qui multum oratorem adiuvat, et in voce, quae una maxime eloquentiam vel commendat vel sustinet, elaborare nobis non licet ac tantum in utroque adsequi possumus, quantum in hac acie cotidiani muneris spati nobis datur, quanto minus est ad iuris civilis perdiscendi occupationem descendendum?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 252:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION