라틴어 문장 검색

iterum Aeolios Fortuna nepotes spargit, et infelix Scythicum gens quaeritis amnem.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Secundus. 625:2)
hic quibus adsum colloquiis, cui me hospitio Fortuna revexit?
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Tertius. 311:2)
funereae, quae cuique manus, quae cura suorum, quae fortuna fuit.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Tertius. 357:1)
Addidit hic casu comites Fortuna benigno Autolycum Phlogiumque et Deileonta, secutos
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quintus. 123:1)
Thessalicam Fortuna ratem;
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quintus. 561:1)
'vos' ait 'Aesonide, contenti vellere capto, nec via quae superet nec quae fortuna videtis.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C Valeri Flacci Argonautiocon Liber Octavus. 189:1)
Quod mihi fortuna casuque oppressus acerbo conscriptum hoc lacrimis mittis epistolium, naufragum ut eiectum spumantibus aequoris undis sublevem et a mortis limine restituam, quem neque sancta Venus molli requiescere somno desertum in lecto caelibe perpetitur, nec veterum dulci scriptorum carmine musae oblectant, cum mens anxia pervigilat, id gratum est mihi, me quoniam tibi dicis amicum muneraque et Musarum hinc petis et Veneris.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 68a1)
sed tibi ne mea sint ignota incommoda, Manli, neu me odisse putes hospitis officium, accipe quis merser fortunae fluctibus ipse, ne amplius a misero dona beata petas.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 68a2)
Multas per gentes et multa per aequora vectus advenio has miseras, frater, ad inferias, ut te postremo donarem munere mortis et mutam nequiquam adloquerer cinerem, quandoquidem fortuna mihi tete abstulit ipsum, heu miser indigne frater adempte mihi.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 1011)
19. Nec ab inopina Parmensium fortuna sumatis audaciam, qui malesuada fame urgente murmurantes invicem "prius moriamur et in media arma ruamus", in castra Cesaris, absente Cesare, proruperunt;
(단테 알리기에리, Epistolae 41:1)
Et si ad veram ac per se amicitiam torqueatur intuitus, nonne summorum illustriumque principum plerumque viros fortuna obscuros, honestate preclaros, amicos fuisse constabit?
(단테 알리기에리, Epistolae 92:3)
Dividitur ferro regnum populique potentis que mare, que terras, que totum possidet orbem non cepit Fortuna duos. 13.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 28:1)
Hanc veritatem etiam Gentiles ante tubam evangelicam cognoscebant, cum iudicium a fortuna duelli querebant. 8.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 30:21)
Quorum virtuti belli fortuna pepercit, eorundem me libertati parcere certum est. Dono ducite.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 31:4)
Hic Pirrus 'Heram' vocabat fortunam, quam causam melius et rectius nos 'divinam providentiam' appellamus. 9.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 31:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION