라틴어 문장 검색

non tamen ita perculsos iratosque in aciem accepere, sed densatis ordinibus in cornua vacuumque circa campum extra proelium eiecere, ne pavido fuga volneribusque milite sinceram et integram aciem miscerent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 460:1)
urbem quoque ipsam ac penates ita habituros, si non in ea quoque, quo nihil ulterius sit, saevire populus Romanus velit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 572:1)
ibi paucos dies saeviente Borea retenti, ubi prima tranquillitas data est, Sciathum traiecere, vastatam urbem direptamque nuper a Philippo.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 519:2)
L. Furius, simul quod in Etruria nihil erat rei quod gereret, simul Gallico triumpho imminens, quem absente consule irato atque:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 548:1)
neque enim ne Aetolos quidem quieturos, cum ingenio inquietam tum iratam Romanis gentem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 536:2)
tum vero ii, quos paverat per aliquot annos publicus peculatus, velut bonis ereptis, non furtorum manubiis extortis infensi et irati Romanos in Hannibalem, et ipsos causam odii quaerentes, instigabant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 561:1)
id enim periculum est ne Sacrum montem, sicut quondam irata plebs, aut Aventinum capiant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 102:2)
servis liberatis a tyranno non irrita modo futura libertas, sed multo foedior quam fuisset ante, servitus, redeuntibus in iratorum dominorum potestatem ante oculos obversabatur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 437:1)
equitibus quoque perpaucis adempti equi, nec in ullum ordinem saevitum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 511:3)
nihil quemquam ab diis immortalibus precari posse, quod non Magnetes ab illis haberent, et in corpora sua citius per furorem saevituros quam ut Romanam amicitiam violarent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 367:3)
dein cogitatio animum subit, cum communi decreto Boeotorum posita esset statua, indignum esse in unum Coronensem agrum saevire.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 247:2)
destituti enim ab omni spe, cum desertos se ab Antiocho, spem nullam in Aetolis esse cernerent, dies noctesque aut Philippi hostis adventum aut infestiorem etiam, quo iustius irati erant, Romanorum expectabant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 379:1)
ceterum quamquam merito iratus erat Aetolis, quod solos obtrectasse gloriae suae cum liberaret Graeciam meminerat, et nihil auctoritate sua motos esse, cum quae tum maxime accidebant casura praemonens a furioso incepto eos deterreret, tamen sui maxime operis esse credens nullam gentem liberatae ab se Graeciae funditus everti, obambulare muris, ut facile nosceretur ab Aetolis, coepit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 387:1)
nam neque unde mille talentum daretur erat, et permisso libero arbitrio ne in corpora sua saeviretur, metuebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 64:2)
sexaginta tres postero die comprehensi, a quibus praetor vim arcuerat, non quia salvos vellet sed quia perire causa indicta nolebat, obiecti multitudini iratae, cum aversis auribus pauca locuti essent, damnati omnes et traditi sunt ad supplicium.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 404:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION